Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zwarzcie na :

Konrad Koper

Przez Konrad Koper
w Wiersze polityczne

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Roma
      niechlujnie

      Przez Roma · Opublikowano

      że też tak łatwo duszę pobrudzić   krzykiem porannym poranionym do tego popiół z papierosa może dwóch   poplamić kolorami z ławek świeżo pokłóconych i tych dawno zapomnianych tęskniących   rozetrzeć smugi usłyszanych wyznań obietnic i kłamstw   dopłakać zacieki rozedrzeć wrażliwe brzegi zszyć na okrętkę byle jak i byle czym   a potem wetrzeć resztę tego syfu (mimowolnie?) opierając o lepkie od brudu dotyki pokaleczone słowa   zobacz jak ona wygląda nie wstyd ci? nie żal?
    • Claire
      Szmerem kołysana

      Przez Claire · Opublikowano

      znam tylko jedno kochanie szeptem budzone o świcie gdy myśli wątku szukają w ciepłej zatoce za uszkiem znam tylko przyszłość bez lęku że słowa mogą nas skrzywdzić bez strachu co będzie potem gdy przyjdzie obojętność znam siłę i moc dotyku zaklętą w lekkości palców pieszczących misterny ażur nim zgaśnie ostatnia gwiazda          
    • iwonaroma
      Wieprzowina

      Przez iwonaroma · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Duch7millenium Nie jesteśmy podobni.
    • Xbovski
      Bez wartości/Worthless

      Przez Xbovski · Opublikowano

      Bez wartości   „Jesteś osobą, która nie nosi w sobie żadnych wartości”    Twoje słowa jak nóż, choć wypowiedziane w złości. Mówisz, że pustka we mnie rozbrzmiewa, Że nic nie znaczą myśl, serce, czy mowa.   Że jak wiatr przez okno wpadnę, I uleci po mnie cisza, Że w spojrzeniu moim nie ma Ani sensu, ani życia.   Lecz czy puste jest to serce, Które biło tuż przy twym? Czy bez wartości są te chwile, Co układały wspólny rym?   Jeśli myślisz, że nic nie mam, To zatrzymaj te słowa swe, Bo gdy odchodzisz – ja wciąż jestem, A to Ciebie już tu nie ma.   Worthless   “You are a person who carries no values inside,”   Your words cut deep, though spoken in pride. You say I’m empty, a fleeting sound, A whisper lost, never to be found.   That like the wind, I come and go, Leaving nothing, just a hollow show. That in my eyes, there shines no light, No meaning there, no depth in sight.   But was my heart so void and bare, When it beat for you with love and care? Were all those moments lost in vain, Each shared laughter, joy, and pain?   If you believe I have no worth, Then keep your words, for what they’re worth. For as you leave, I still remain, But you—you’re gone, just like the rain.
    • lena2_
      przez firankę

      Przez lena2_ · Opublikowano

      moje okno zna na pamięć wydeptaną ścieżkę   stąd jest najlepszy widok   na nieobecnych

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...