Wnioski

[Duch7millenium]

Na piedestał wyjdź teraz

poprzyj możnych, ocuć ubogich

wskaż drogę szeroką i myśli skieruj łagodnie

niech mowa ukoi umysły

a uśmiech doda pewności

niech się już nie kaleczą nożami

ci, którzy iść chcą do przodu

nucąc pieśni o tym, że im walczyć nie kazano

a bagnety niechaj zabrzęczą, przekuwane w lemiesze.

 

Każdy bowiem bohaterem jest

walcząc o ciszę wieczoru i poranka

światłem oblanego, po nocy ciężkiej.

 

Niech kupi każdy w swoim sercu pałac

wokół siebie na murze stając wyobraźni

tworząc to, czego naprędce nie wyobrażali sobie

nawet renesansowi cudotwórcy wolnej myśli.

 

Niech wolny będzie ptak na niebie,

lis w norze,

wąż na drzewie,

mrówka w ziemi,

a lwy niechaj dumą swoja zwolnią miejsce

gazelom, sarnom i zebrom

 

Hamulce uwolnij bliskich,

pozwól by rzeka płynęła ich marzeń.

 

Rozsiądź się swobodnie w krainie syren

różdżek subtelnie struganych

lekko zapadając w sen

odkurzony ze wczorajszych myśli

dzisiejszymi wnioskami o tym,

co jutro przynieść może,

co jutro przyniesie na pewno.