zabawa, proszę pana

[Cole]

ubię się bawić słowem, gdy piszę moje wiersze,

coś zabarwić, gdzieś zgubić i wrzucić pierwsze

słowo, nowego wersu, na początku kolejnego

a w następnej strofie wrócić do słowa pierwszego

 

lubię się posłużyć wymyślnym epitetem,

jak okrutny zbój, posłuży się kastetem,

lubię coś powtórzyć, gdzieś dodać metaforę

bo ona czyni wiersz niemal magicznym tworem

 

nierzadko słowo trzeba zmienić na potrzeby wiersza,

kot kotkiem się staje, o kocura mniejsza

najgorzej się dzieje, jak zabraknie przesłania

wtedy, pomiń wierszyk, no już, bez wahania

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Przesłanie powinno być, bo inaczej to grafomania.

[andreas]

Fajnie rozkminiona praca przy pisaniu wierszy. Wspomniały mi się dwa moje limeryki:

 

Rozpamiętujący wiersz

 

wspominał sobie wiersz pod Sorento

tamtego lata mnie tu poczęto

myśl o sławie wprost zżerała

ale chyba dałem ciała

wszystko przez ciebie ty głupia puento

 

Biedny rymowany wiersz

 

wiersz analizie poddał się w Tczewie

młodej po studiach krytyczce Ewie

rozbierała go powoli

i do dzisiaj wciąż mu stoi

przez rymy obraz jej twarzy w gniewie

 

Pozdrowionka.