zabawa, proszę pana

[Cole]

ubię się bawić słowem, gdy piszę moje wiersze,

coś zabarwić, gdzieś zgubić i wrzucić pierwsze

słowo, nowego wersu, na początku kolejnego

a w następnej strofie wrócić do słowa pierwszego

 

lubię się posłużyć wymyślnym epitetem,

jak okrutny zbój, posłuży się kastetem,

lubię coś powtórzyć, gdzieś dodać metaforę

bo ona czyni wiersz niemal magicznym tworem

 

nierzadko słowo trzeba zmienić na potrzeby wiersza,

kot kotkiem się staje, o kocura mniejsza

najgorzej się dzieje, jak zabraknie przesłania

wtedy, pomiń wierszyk, no już, bez wahania

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Przesłanie powinno być, bo inaczej to grafomania.