Okres romantyzmu ze swojej natury posiada charakter międzynarodowego mesjanizmu, widać, iż głównym wątkiem jest miłosna zdrada, podmiot liryczny porównuje kobietę do biblijnego Judasza, a sam siebie widzi w roli Jezusa Chrystusa, robiąc logiczną analogię: Adam Mickiewicz widział Polskę jako - "Chrystusa Narodów" - tutaj mamy agrarną zbiorowość i wynikała ona z tragicznego położenia kraju - rozbiory i walki narodowowyzwoleńcze, natomiast: u hiszpańskiego poety dominuje jednostkowy personalizm, jak dla mnie: nie przetłumaczyła pani źle - potrafiła pani wyczuć nastrój - jest głębia, cierpienie, żal i tęsknota...
Ja, idąc za pani tłumaczeniem: zrobię oryginalną stylizację - interpretację...
I zraniono mnie w głębokim cieniu,
cierniem pieczątki: pocałunkiem - zdrady,
otuliła mnie dłońmi i jak jadowita żmija
rozdarła mi duszę na cztery wiatry świata
i odeszła własnymi ścieżkami - szczęśliwa,
nieustraszona i uśmiechnięta - krew jak lód
z jej rany nie tryska - to trup po raz kolejny
zmartwychwstał...
Tak przy okazji: Cyprian Kamil Norwid nie był lubiany przez mu ówczesnych i zmarł w przytułku dla bezdomnych na kulturalnej emigracji i dopiero po stu latach został odkryty.
Łukasz Jasiński
