Bez jutra

[Claire]

widzę przed nami łąki zielone
w powodzi kwiatów wiecznie kwitnących
i nasze dłonie słońcem splecione

psotny zefir łaskocze palce

biegniemy szczęściem omotani
w nieskończoności skąpane dusze
w kącikach ust uśmiech odnalazł
zaciszną przystań do postoju

słowa pod skórą popłynęły
i pozostały jak ornament
a gdy toniemy w głębinach źrenic

nie znamy granic

 

 

 

 

 

 

Edytowane Sobota o 17:17 przez Claire (wyświetl historię edycji)

[Hiala]

@Claire ładnie w zaopatrzeniu-pozdrawiam 

[Jacek_Suchowicz]

urocze!

 

wciąż pożeramy się oczami

albo toniemy w głębi źrenic

oczarowani omotani

pragnąc świat wokół siebie zmienić

:))

[Claire]

@Jacek_Suchowicz

 

:))) niezmordowany do nieskończoności