Przekręcam kluczyk, wchodzę do środka. Zrzucam z siebie odzienie...
Odkładam codzienność, jak zbędny balast i zapominam...Nic nie wiem.
Zostawiam szpilki, zsuwam rajstopy. Spoglądam w lustro na siebie.
Spoglądam w lustro, oblicze odbite,
ale czy w nim jestem ja?
Czy tylko mój fragment? Inna formuła - nowa przejrzysta mgła?
Obrót na pięcie, tapeta za mną,
nad wanną się już napinam.
Odkręcam kurek i leję wrzątek, który
mnie później wygina.
Zanurzam w wodzie, zmywam
makijaż, ale już nie wypływam...
Zanurzam się głębiej, w ciszy i mgle,
zmywam wszystko, co na powierzchni;
makijaż, rolę, maski,
i mnie.
.thumb.jpg.2a4c1fb1be2384bf2f494e0e37245a0e.jpg)
