Wierszyk dla przerośniętej dziewczynki

[Duch7millenium]

Hi hi! Ha ha!

Przyszła wiosna,

A ja naga

W polu sobie nóżką macham

 

Królewicz, był ze mną ustawiony

ale wolę parobka, trzech nawet!

 

Polewka czarna, a suknia biała

do śmierci! Voila, nie kłamię!

 

W zaścianku piszczą plotki,

cwałuję ku tym dźwiękom

o dorodnych panach

w kontuszach, w talarach...

 

Łzy leją się gęsto, bo ja tylko

szlachcica z za drogi przyjęłam

Reszta kwapi się ku jakimś karłom

z dużymi brzuchami

 

Nie dogodzisz mi, ach ta ja!

Oby czasy przyszły lepsze, a sny...

 

We śnie widziałam rzeczy dziwne..

wielkie białe łodzie, a na nich panny

skąpo w nici ubrane,

Wrzeszczące ptaki, a tam wewnątrz

jakieś komory jasne, szkłem ozdobione

gdzie przyjemnie sobie bawią się

ona w niebieskiej sukni,

on niczym kontur w bieli

jak za dawnych czasów.

 

.. w końcu jakże jestem dziwna!

Od stóp do głowy, te kształty pokrętne

i nic się nie zmienia poza laty przybranymi

 

Cóż wesoły będzie ze mnie pożytek,

może waćpan zza miedzy, może jakiś żydek..

Nie znam ni czasu nie miejsca,

po cóż mi one?

Czy wysoko czy nisko

i tak przeminie wszystko!

Chwila moją ulgą!