Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Exces

Duch7millenium
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Duch7millenium

Duch7millenium

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Ex c'est

To już było

i w historii się nie powtórzy

Słowotok szumu mórz śmiertelników

ciszą zbywający

Gdzie cisza zapada

jednak jest progress

W miejscu stojąc i obserwując

uszami

licząc punkt za punktem

karne na boisku życia

by po drugiej stronie fali dźwiękowej

wygwizdać melodie, których nikt nie słyszał

i nie usłyszy

Gdy już wszyscy zamkną oczy

po tym jak zamknęli uszy

na widok tego,

który przemówił ostatnim tchem

 

Edytowane przez Duch7millenium (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • andreas
      do kochanych słów

      Przez andreas · Opublikowano

      Jeśli genezą tego wiersza jest Twoje własne doświadczenie, to gratuluję i zazdroszczę.Pozdrawiam.
    • ja_wochen
      sumienie

      Przez ja_wochen · Opublikowano

      waha się wahadło gdyby tego nie robiło  pewnie by upadło kwestia sumienia a jednak tak wielu chętnych  do pierwszego rzutu kamienia
    • beta_b
      Jak

      Przez beta_b · Opublikowano

      @Nata_Kruk Dziękuję. I tłumaczenie AI:   Jestem czarownicą na szczycie stosu Motylem trzymającym w ręku karabin Królową bez tronu Koroną z pomarańczy i kolców Jestem płomieniem między falami morza Jestem oblubienicą na ołtarzu Krzykiem w milczeniu, które ginie w kosmosie Jestem odwagą, która tworzy świat Jestem rozbitym lustrem Jestem miłością, piosenką, ciałem Za krótką sukienką Żądzą, pragnieniem Jestem kulisami sceny Miastem, imperium Jestem częścią, jestem całością Ahia ia ia ia iai Ahia ia ia ia ia iai Nazywają mnie wszystkimi imionami Tymi, które mi nadano A w głębi jestem wolna, dumna i śpiewam Żyłam w dzienniku, w poemacie, potem na polu Kochałam w burdelu i kłamałam, nie wiesz jak bardzo Jestem szczera, jestem kłamczucha Jestem zmienna, jestem uparta Iluzją, która zachwyca Odpowiedzią i pytaniem Jestem modą, miłością i chlubą Jestem Madonną i płaczem Jestem zdziwieniem i zachwytem Jestem zaparciem i orgazmem Ukryta za welonem Głęboka jak tajemnica Jestem ziemią, jestem niebem Jestem warta złota i mniej niż zero Ahia ia ia ia iai Ahia ia ia ia ia iai Nazywają mnie wszystkimi imionami Tymi, które mi nadano A nawet w ciemności jestem wolna, dumna i śpiewam Byłam twoja i wszystkich, nikogo i nikogo innego W butach i boso Na pustyni i w błocie Jedna nikt sto tysięcy Matką córką, nową księżycową siostrą, moją przyjaciółką Ja daję ci moje słowo Ahia ia ia ia iai Ahia ia ia ia ia iai Nazywają mnie wszystkimi imionami Tymi, które mi nadano Ale w głębi jestem wolna, dumna i śpiewam Nazywają mnie wszystkimi imionami Tymi, które mi nadano I na zawsze będę wolna, dumna śpiewem!
    • andreas
      wichrowe wzgórza i ściany

      Przez andreas · Opublikowano

      Jakoś przyszła mi na myśl fraszka Sztaudyngera: "Z początku była słodkim mlekiem, skwaśniała dopiero z wiekiem." Pozdrawiam.
    • Ewelina
      ***

      Przez Ewelina · Opublikowano

      @any woll bardzo dziękuję i także pozdrawiam serdecznie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...