Wróżby i zabawy losowe

[Rafael Marius]

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Kocha nie kocha lubi szanuje
wróżba witkami los dwojga splata
spadają listki snując fabułę
płacząca wierzba zna przyszłe lata

 

Co komu jeszcze w gwiazdach pisane
nim czas wysypie treść z piaskownicy
na świat szeroki i pełen wrażeń
między słowami naszej ulicy

 

Mała ławeczka pod jarzębinką
korale drobną rączką zakryte
odgadnij liczbę jeden do czterech
odbierz całuski i baw się życiem

 

 

 

Na naszym podwórku wróżono z witek wierzby płaczącej, odrywając kolejne listki wraz z naprzemiennie wyliczanymi słowami z pierwszego wersu. Ostatni był wyrocznią.

Na ławeczce pod jarzębinką zwyczajowo gromadziły się nieco starsze dzieci. Stare drzewo, pamiętające wiele pokoleń, rosło pod sporym kątem, tak że opadające gałęzie tworzyły coś w rodzaju domku chroniącego przed mniejszym deszczem lub letnim upałem.
Zabawa nazywała się kotki(wierzbowe), lecz u nas ich rolę pełniły czerwone koraliki wiszące nad rozmarzonymi głowami. Dziewczynka ukrywała w dłoni sekretną ich liczbę, od jednego do czterech, a zadaniem chłopca było jej odgadnięcie. Gdy mu się to udało miał prawo odebrać całuska.

 

[andreas]

A czterolistna koniczynka to pies? Ale się nie sprawdziła.

 

choć był przesądny Staś z Ciechocinka

to gdy mu szczęście dała Halinka

po zabiegach już na łące

zdziwion widząc listki lśniące

przecież trójlistna to koniczynka

 

U nas wróżyło się z listków akacji - " kocha, lubi , szanuje, nie dba, nie chce, żartuje."

 

Pozdrowionka.

[Rafael Marius]

@andreas

 

Dziękuję za serduszko i uzupełniający wierszyk.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

U nas nie było akacji, ale też się nadaje.
Wszystkie wielolistne dobre.

W tej wersji co podałeś też u nas się zdarzało. I chyba ona jest nawet sensowniejsza, bardziej pojemna treściowo.
Ale trudniejsza do nauczenia dla małych dzieci.

[violetta]

@Rafael Marius uroczy wiersz, teraz to zabawy do netu przeniosły, chociaż ja to się bawię, kupuję sobie elfy i domek dla lalek:) 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za uznanie i serduszko.

 

To ślicznie.

 

 

Dziś lub jutro Andrzejki to chyba wróżą po domach lub imprezach jakiś, bo na forum pusto i nikt póki co nie pisze o przepowiedniach, prócz mnie.

 

A może ta tradycja zanika?

[violetta]

@Rafael Marius teraz ludzie są zbyt poważni :) kiedyś nie było internetu, to wymyślali zabawy. Teraz ludzie przesadnie dbają o siebie, mają swoją rutynę i nic ich innego nie interesuje:)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czyli wychodzi na to, że tradycja zanika.

Gdy byłem młodszy to bywałem co roku na imprezach andrzejkowych, czasem nawet takich dużych na 100 osób i więcej. To dopiero była zabawa.

 

Nawet u nas w bloku na holu było urządzane, chyba przez spółdzielnie.

Teraz te osoby już nie żyją, a nowi sąsiedzi to dzikusy towarzyskie.

[violetta]

@Rafael Marius po prostu żyjemy inaczej, mamy inną świadomość, inaczej zarabiamy, pokazujemy się w necie w całej okazałości, a wcześniej pokazaliśmy się na Andrzejkach. To były imprezy szkolne, dziecinada. Ja chodziłam na takie imprezy, ubieram się w mini:)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ja chodziłem nawet jeszcze po 40tce.

Dokąd mogłem należałem do jakiś grup, stowarzyszeń, a one zawsze organizują różne spotkania przy każdej okazji, po kilkanaście razy w roku, by się ludzie integrowali.

Dobrze wspominam. Jak bym był zdrowy poszedłbym i dziś.

 

 

To było na co popatrzeć.

[violetta]

@Rafael Marius kiedyś takie były czasy, chodziło się w mini, nikt na mnie nie zwracał uwagi, ale ja też nie byłam tym zainteresowana:) zawsze byłam pewna siebie, jeżeli ktoś mnie znał, to się bał :)