Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Historia edycji

Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
MIROSŁAW C.

MIROSŁAW C.

 

...i przyszły sąsiady nocą 

z niezapowiedzianą wizytą

 

nocą tak czarną że 

beczka smoły 

co stała przy stodole 

mogłaby zwiastować jutrzenkę 

której  już nigdy nie zobaczę 

 

a psy 

na swoich pokutnych łańcuchach 

bezdźwięcznie lewitowały

tak jakby we władzy 

sennej zmory 

 

to było 

jak gniew boży 

w objęciach diabła

pomnożony 

przez grzech pierworodny 

 

szkwał nienawiści 

przemielił nasze sioło 

razem z ziemią

po czym płomienie sklęsły

a cisza

dziwna

podzielona 

na fragmenty jak moje ciało i

zanurzona w sianie 

pachniała ziołami 

 

dziś

ciernie tarniny oplatają 

nieistnienie

jak kępy zdziczałych jabłoni

a ona 

w swoim zimnym odludziu

gdzieś między liśćmi trawy

szuka 

 

drogi powrotnej do domu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

MIROSŁAW C.

MIROSŁAW C.

 

...i przyszły sąsiady nocą 

z niezapowiedzianą wizytą

 

nocą tak czarną że 

beczka smoły 

co stała przy stodole 

mogłaby zwiastować jutrzenkę 

której  już nigdy nie zobaczę 

 

a psy 

na swoich pokutnych łańcuchach 

bezdźwięcznie lewitowały

tak jakby we władzy 

sennej zmory 

 

to było 

jak gniew boży 

w objęciach diabła

pomnożony 

przez grzech pierworodny 

 

szkwał nienawiści 

przemielił nasze sioło 

razem z ziemią

po czym płomienie sklęsły

a cisza

dziwna

podzielona 

na fragmęty jak moje ciało i

zanurzona w sianie 

pachniała ziołami 

 

dziś

ciernie tarniny oplatają 

nieistnienie

jak kępy zdziczałych jabłoni

a ona 

w swoim zimnym odludziu

gdzieś między liśćmi trawy

szuka 

 

drogi powrotnej do domu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

MIROSŁAW C.

MIROSŁAW C.

 

...i przyszły sąsiady nocą 

z niezapowiedzianą wizytą 

nocą tak czarną że 

beczka smoły 

co stała przy stodole 

mogłaby zwiastować jutrzenkę 

której  już nigdy nie zobaczę 

a psy 

na swoich pokutnych łańcuchach 

bezdźwięcznie lewitowały

tak jakby we władzy 

sennej zmory 

to było 

jak gniew boży 

w objęciach diabła

pomnożony 

przez grzech pierworodny 

szkwał nienawiści 

przemielił nasze sioło 

razem z ziemią

po czym płomienie sklęsły

a cisza

dziwna

podzielona 

na fragmęty jak moje ciało i

zanurzona w sianie 

pachniała ziołami 

dziś

ciernie tarniny oplatają 

nieistnienie

jak kępy zdziczałych jabłoni

a ona 

w swoim zimnym odludziu

gdzieś między liśćmi trawy

szuka 

 

drogi powrotnej do domu

 

 

 

 

 

MIROSŁAW C.

MIROSŁAW C.

 

 

...i przyszły sąsiady nocą 

z niezapowiedzianą wizytą 

 

nocą tak czarną że 

beczka smoły 

co stała przy stodole 

mogłaby zwiastować jutrzenkę 

której  już nigdy nie zobaczę 

 

a psy 

na swoich pokutnych łańcuchach 

bezdźwięcznie lewitowały

tak jakby we władzy 

sennej zmory 

 

to wszystko 

niczym gniew boży 

w objęciach diabła

pomnożony 

przez archiwa zbrodni 

z samego dna piekła 

 

szkwał nienawiści 

przemielił nasze sioło 

razem z ziemią

po czym 

cisza

dziwna

podzielona 

na fragmęty jak moje ciało i

zanurzona w sianie 

 

dziś jej dusza

w swoim zimnym odludziu

gdzieś między liśćmi trawy

szuka 

 

drogi do domu

 



×
×
  • Dodaj nową pozycję...