Nimfa

[Kantata]

jest już tak późno
a słowa wciąż płyną
zmieniasz tembr głosu
bo jestem dziewczyną
miękkość atłasu owija mnie
od stóp do głów

/ależ proszę, kontynuuj.../

twoje ramiona objęły mnie silniej
nawet oddychać jest jakby

niewinniej

zbudzona skóra
pod szeptem
łagodnie drży
falą krwi

/wow...
przecież nic nie mówię.../

zręcznie zdejmujesz mi
ze stóp kapcie
palce rozkosznie gną się
w ekstazie

morze miłości
rozpieszcza nimfę
swą

/w jesienny
przeklęty
ziąb.../

 

 

[poezja.tanczy]

@Kantata

Bo co nimfę, tak ostudzi

To się szybko, tutaj znudzi

 

A u Ciebie nie ma chłodu :)

Fajnie napisane

M.

[agfka]

Bardzo nastrojowo, panowie komentujący chyba odpadli ;-)