Zgłoś

@mariusz ziółkowski Pięknie to ująłeś ale ja mam 3 pióra…i jako że nie jestem z natury pokorna-:)czasami długo milczę..szukając pokory..i pióra.Kończę na ogół na znalezionym ptasim…ale nie pisze.Wtedy czekam..na wene-:) @Bożena De-Tre Albo kombinuje i szukam jej w kościach kreta.

Bóg to nie jest żaden sen lecz osobowość niepojęta i jest wśród nas nocą dniem chlebem powszednim oraz świętem :))

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Beato, w wielu domach pokutuje.. gospordarcza sobota.. u mnie nie, chyba, że 'coś' nagle, jak zdarzyło mi się teraz, dlatego I- sza akurat zgrała się z.. kołowrotek za mną... (oby). Peelka z wiersza, nie musi się nikomu przypodobać, żyje jak inne kobiety, robi, co musi - chce, bo bywa i tak i tak.   Fajne są luźne analizy, a Czytelnik dostrzega czasem to, czego autor sam nie zauważa.  Dziękuję za komentarz.... :) Pozdrawiam.   @andreas ... jeżeli już, to tylko z kamykiem.. :)) dziękuję za obecność.   Moniko, nie chciałam dramaturgii, jest 'okruszek' humoru, monolog - częściowo zmyślony, a potrzebowałam go dla dwóch ostatnich wersów.  Całość,  pasuje pewnie do niejednej kobiety. Dziękuję za obecność... :)  Także pozdrawiam.      

@Bożena De-Tre Pokora dla własnego pióra jest najważniejsza. To daje moc tworzenia.

na granicy kroku następny odkryłem na jego horyzoncie ujrzałem tęcze    pomyślałem wtedy ten krok nie będzie błędem - otwiera nowe możliwości   namalowania obrazu napisania wiersza lub zaspiewania o tym jednym kroku   który jest ciekawszy od tego pierwszego w jakim nie ujrzałem tego co piękne