Impakt

[yfgfd123]

w cieniu turni skalistych
modernistycznie, brutalistycznie strapionych
zatacza wciąż kręgi od brzegu do brzegu
woda ciemniejsza nad wody
wiedzie tu droga
zadziwiająco tłumna i gwarna
rzednąca tak że na końcu stoisz
sam nad brzegiem zwierciadła
i ja też tędy kroczyłem
pielgrzymkę z myślą wyższą i durną
w bory zgniłe październikiem
z myślą szlachetnie ogólną
że kiedy już dojdę nad brzegi
to jakimś szatańskim, nadludzkim sposobem
kamieniem, innym rekwizytem
zdołam poruszyć tę wodę
stanąwszy samotnie u kresu
mej drogi, nie chciałem się dać omamić
otchłani. pustce w wolarzu
echu fal wracającemu z grani
zacząłem z początku trywialnie
od piachu i żwiru, kamieni, badyli
a tafla to wszystko łapczywie pożarła
więc staliśmy razem i pianę toczyli
pod przypływem desperacji
wyjąłem wszystko co miałem z kieszeni
po kolei, klucze od auta, portfel, telefon
zacząłem tym rzucać ku wrzącej kipieli
widziałem jak gdyby śmiano mi się w twarz
w ostatnim akcie kończącym opowieść
patrząc w niknące kręgi stanąłem
nagi nad wodą ciemną, przed Bogiem
i wszedłem pewny do wody, a ona
zalała mi eterem oczy i usta
nie mogłem już niczego poczuć ni widzieć
jaka nade mną ta woda jest pusta

[kwintesencja]

@yfgfd123 czy to katharsis?