Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ty przychodzisz

Jacek_Suchowicz
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

Ty przychodzisz do mnie jesienią,
w liściach żółtych, czerwonych, zielonych.
Ścielisz dywan wspomnień nad ziemią,
tkliwych uczuć, gdzieś w życiu zgubionych.

Przypominasz dawne miłości,
sentymenty zostawione na drodze,
te zmartwienia smutki i troski,
które przejął następny przechodzień.

Ty przychodzisz do mnie kasztanem,
spadającym wraz z wiatru powiewem.
Żywym brązem zdobisz poranek,
chcąc powiedzieć: "to piękno dla ciebie".

Mgłami snujesz przeszłe obrazy,
do miejsc wracasz, gdzie chwile szczęśliwe,
aby chłodno czyny rozważyć
i żałować, że młodość nie przyjdzie.

Ty przychodzisz do mnie kwiatami,
kapiesz złotem z wazonu chryzantem,
ciepłym słońcem w firance omamisz,
podszeptujesz, że czeka świat tamten.

12
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Adaś Marek

Adaś Marek

Opublikowano
Opublikowano

@Jacek_Suchowicz

Ty nie przychodź tak do mnie natrętnie

ja potrafię do wspomnień powrócić

gdy się zdarzy, że we mnie coś pęknie

mogę sam się w ramiona twe rzucić...

 

Jacku piękny, mądry i przewidujący  wiersz, z fantastycznym zakończeniem.

Zabieram do zbioru moich ulubionych.

Pozdrawiam Adam

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
TomaszT

TomaszT

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

 

Raz jeszcze wracam...

 

Było dwóch wspaniałych poetów:

 

Bolesław Leśmian 

Napisał śliczny wiersz (warto go przeczytać) - świetna liryka, do kobiety

pt. "Majowa noc"

i 

Władysław Broniewski

jest autorem pięknego wiesza lirycznego 

pt. "Poezja"

jakby wyznanie dla, czy też ku poezji

 

Obydwoje swoje wiersze zaczęli od identycznej strofy 1-szej 

Powstaje pytanie - kto faktycznie jest autorem strofy inicjującej te dwa wiersze

To rodzaj zagadki literackiej 

Tych dwoje poetów podjęło rodzaj dialogu poetyckiego, z tym że Leśmian skierował 

go do kobiety, a ten drugi dla poezji.  

 

Wydawałoby się że siła i wymowa wiersza do kobiety będzie górowała nad wyznaniem do, czy też ku poezji 

Czytając obie te kompozycje słowne daję przewagę Leśmianowi, ale wymowa wiersza Broniewskiego jest równie celna, lotna i dobra. 

 

Przepiękny dialog dwóch poetów

Nie czytając nawet ich wierszy, w zakresie liryki dałbym przewagę Leśmianowi. Mistrzostwo jednak Broniewskiego 

w tym tylko wierszu pt. Poezja jest równie dobre. 

 

 

***

Napisał pan bardzo  dobry wiersz. Dobrze i płynnie porusza się pan w klimacie liryki.

 

 

T/

 

 

 

 

 

Edytowane przez TomaszT (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • m13m1
      Obłędna wojna

      Przez m13m1 · Opublikowano

      Rycerz na błoniach przez szpary przyłbicy przyglądał się rzezi trupów już nie liczył ciężko wsparty o miecz krwawy w boju zadumał nad śmiercią w jej morderczym znoju czy tak ma wyglądać gloryja i chwała krwią zbryzgana zbroja zardzewiała cała czy mężów ubitych leżące pokoty powodem by pieśni układać i roty westchnął ciężko nad ludzką niedolą pot zmięszał się ze krwią i smakuje solą żołnierza uśpiły te serca rozterki poczuł w trzewiach ostrze wbite aż po nerki toż to inny siepacz stalą go poraził już mu świat pod hełmem pływa i rozłazi pada na klepisko wojny zawierucha sapnął stęknął leży już bez ducha a jego pogromca ciężko sam przyklęka dusza cicho jęczy i sumienie nęka cóżeś ty uczynił - wzdycha jak pijany żeś zatopił ostrze i otworzył rany lecz te myśli świstem strzała wnet przerwała wojna... wojna... wojna... ot i sprawa cała
    • violetta
      Dyniowy

      Przez violetta · Opublikowano

      @Rafael Marius często zachwycam się wszystkim:)
    • Placebo
      patrzę na obraz

      Przez Placebo · Opublikowano

      Na prawdę czujesz ta miłość?
    • Placebo
      Zagwozdka mitologiczna

      Przez Placebo · Opublikowano

      Od dawna się zastanawiam czy jest szansa przestać toczyć kamień życia bez gwałtu na ciele.
    • TomaszT
      Ty przychodzisz

      Przez TomaszT · Opublikowano

      Raz jeszcze wracam...   Było dwóch wspaniałych poetów:   Bolesław Leśmian  Napisał śliczny wiersz (warto go przeczytać) - świetna liryka, do kobiety pt. "Majowa noc" i  Władysław Broniewski jest autorem pięknego wiesza lirycznego  pt. "Poezja" jakby wyznanie dla, czy też ku poezji   Obydwoje swoje wiersze zaczęli od identycznej strofy 1-szej  Powstaje pytanie - kto faktycznie jest autorem strofy inicjującej te dwa wiersze To rodzaj zagadki literackiej  Tych dwoje poetów podjęło rodzaj dialogu poetyckiego, z tym że Leśmian skierował  go do kobiety, a ten drugi dla poezji.     Wydawałoby się że siła i wymowa wiersza do kobiety będzie górowała nad wyznaniem do, czy też ku poezji  Czytając obie te kompozycje słowne daję przewagę Leśmianowi, ale wymowa wiersza Broniewskiego jest równie celna, lotna i dobra.    Przepiękny dialog dwóch poetów Nie czytając nawet ich wierszy, w zakresie liryki dałbym przewagę Leśmianowi. Mistrzostwo jednak Broniewskiego  w tym tylko wierszu pt. Poezja jest równie dobre.      *** Napisał pan bardzo  dobry wiersz. Dobrze i płynnie porusza się pan w klimacie liryki.     T/          

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...