Gdzie te nogi

[poezja.tanczy]

Z cyklu: Nietypowe grzybobranie

 

 

Gdzie te nogi

 

Nie widzisz tego, co przed oczami

Zasłaniasz się wciąż banałami

 

Odchodzisz od zmysłów, frustracji

Odpowiedzi bezkształtne w atrakcji

 

Potykasz się z otwartymi oczami

Dlaczego tak tu między nami

 

Wpadasz do rzeki rozkojarzenia

Odbiór i moc do ponaglenia

 

Tylko dalej nie widzisz przyczyny

Tylko ciągle wikłasz się w kpiny

 

Może wypada osiągnąć

A może trzeba ubranie ściągnąć

 

Tylko dlaczego wszystko zamazane

Zlewa się wciąż w jedną plamę

 

Tylko dlaczego na mnie się patrzy

A ja nie widzę, oczy, jak na trzy

 

Więc tu dlatego, to przewidzenie

Więc powód oto, ciągłe zwątpienie

 

Ale jest wyjście, mój brachu drogi

Zapal w końcu światło, a zobaczysz swoje nogi

 

                      //Marcin z Frysztaka

 

 

 

Piszę opowieści, sztuki teatralne, dialogi kabaretowe i wiersze

 

Wszystkie moje książki
         Za darmo
Znajdziesz na stronie:
         wilusz.org

[moina]

@poezja.tanczy Wiersz z serii..."porada" - czytanie z sensem i tak przy weekendzie ...

Dobry czas by pomyśleć , skusić się na to poetyckie spojrzenie . Dużo odsłon życzę

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

( tylko nie wiem komu )

 

[piąteprzezdziesiąte]

@poezja.tanczy

Nogi, nogi, nogi roztańczone,
Tańczą nogi, tańczą, jak szalone
Kto je ma? Właśnie ja!
Każdy krok mój, to taneczne "pas"
Od kankana, polki, aż do walca,
Piruety, pozy i na palcach
Grand battement, pas de chat, baletnica - voila!

 

 

 

Dobry wiersz na sobotni wieczór dla tych, którzy ciut przeholowali z...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pozdrawiam.

 

 

 

[poezja.tanczy]

@Domysły

Czasami i przy weekendzie trzeba :)

Dzięki

 

@piąteprzezdziesiąte

Ależ pięknie wytańczyłaś ten wierszyk

Aż mi dalej w uszach gra :)

 

@iwonaroma @Rafael Marius @andreas

Dzięki wszystkim na czytanie

Miło

M.