Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Bruksela cz.I


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Powielacz

 

spec kserografii widząc w Brukseli

przecudną postać klientki Heli

popadł w zachwyt nad zachwyty

a że nie był w ciemię bity

przeczuł że także i ją powieli

 

Gruszki lepsze

 

gdy Frank sprowadził się pod Brukselę

zaczął uprawiać z zyskiem morele

po spotkanie wszakże z Elką

nabył gruszek ilość wielką

by nie zasypiać ich z nią w popiele

 

”Osiołkowi w żłoby dano”

 

hodowca bydło wiózł pod Brukselę

bo tam zakupił cztery parcele

a na każdej trawa zioła

czuł że wybrać sam nie zdoła

więc tak z krowami stał jak to cielę

 

W technologii cyfrowej

 

nieśmiały fotograf z Brukseli

zobaczyć chciał cosik u Eli

błysk w oczach niezguły

gdy ujrzał szczegóły

nie liczył na tyle pikseli

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Znużone ciało po nocnym łożu biega, Nie chcę istnienia! - poza ogniem pocałunków księżyca. Ściana z betonu - ja poza jej kresem,  poduszka bez krwi. A gdzie krew?   Życie bez krwi - jak kielich bez wnętrza, napełnić nie zdołam, brak miejsca, brak miejsca! Choć kroplę, choć łyk - o, Matko! Z piersi swej utocz, jak pelikan nad gniazdem!   Ty, królowo, matko gwiazd i komet, ukochaj me ciało poza ścian betonem, wciśnij w ramiona - jak strzałę w serce! Ciało człowieka - wszak więcej nic nie chce.   Zmiel i rozsyp jak proch po polanie, rozdepcz i zniwecz nim ranek nastanie, w objęciach rozkwitu - jak płód w żywym łonie, to żywe - tak żywo - jest myśleć o zgonie!   Pod szarfą z błękitu, w gwiaździstych diamentach, ma pierś martwa - nocy ręką dotknięta. Pocałunek jak śmierć - bez twarzy i imienia, rozpływa się w mroku - bez śladu istnienia.
    • @jan_komułzykant  fajny ten obrazek humorystyczny. A Idze brawo i łał!
    • @MinutaGnicia  smutny wiersz i bardzo poruszający. Tak chciałabym Ciebie przytulić- i powiedzieć trzymaj się
    • @Leszczym  fajnie, podoba mi się. A ciekawe jakby to zabrzmiało w Twoim wykonaniu- pewnie jeszcze lepiej.
    • @Hiala To jest może słuszna uwaga, ale ja lubię takich słówek używać. Lubię je po prostu. Obie zresztą kategorie. Ale dziękuję za uwagę, komentarz i również pozdrawiam!!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...