Łono Cierpienia Ludzkiego

[Ernie]

Łono me jałowe, rozum w stogi siana splątany, 

Cisza porasta moje ciało, świat wokół mnie, wciąż cierniami zaprzątany

 

A cóż mi z tej kreacji pozostało kiedyż to błogości spokoju nie zaznam nijak?

Wśród bujnych łąk i gajów, drogi niewydeptanej wciąż szukam, choć nie wiem, gdzież jej szlak.

 

Na kamieniu tedy siądę, słoną wodę w ten zbieram, przestraszy nią oczęta twoje

Byś poczuł ciężyznę ducha mego w piersi twej, zaznał jego niedostroje,

Byś poczuł to co moje.

Aby dostrzec chwasty wśród złocistych pól.

[Dagmara Gądek]

@Ernie za dużo zaimków i ciut archaiczne wybrzmienie , ale „ niedostroje” mnie zachwycają

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

,( właśnie pakuję instrument i „ dostrojenia” do sztuki, do stylu, własnej wizji, to najbardziej pojemne zadanie dla muzyka ;)) pozdrawiam.

[Ernie]

Dziękuję bardzo!! Doceniam opinie i to ogromnie. 

Również pozdrawiam 

[hauser]

czyta się. 

dobrze. 

[sailoth]

@Ernie jakie to śliczne!!! bardzo podobają mi się części z niewydeptaną drogą i "chwastami wśród złocistych łąk"(co swoją drogą jest zawarte w tak cudnej strofie, że musiałam ją parę razy przeczytać!!!) mam nadzieję, że jeszcze wiele utworów pojawi sie na tym koncie:)))♡♡♡

[Rafael Marius]

@Ernie

Archaiczny styl wskazuje, że problemy u ludzi wciąż te same niezależnie od epoki.