Historia edycji

@violetta Violettko, całe szczęście , że masz swój styl, choć przyznam, że nawet nie szukam stylu, a doznań w wierszach; tego „ poderwania duszy”, którego nie oferują mi ani wiersze językowo wystylizowane, ani ubrane w skorupę intelektualną (i powiem skorupę, bo tak niewiele bywa świeżości i odkrywczości w pewnych niezwykle dopracowanych produkcjach) …u Ciebie mam wrażenie tętniącego  „ chwycenia za pióro”, które zawsze czymś uroczym obrodzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  Dobrze; już nie lukrujmy, bo droga do sztuki to zadanie na wiele lat, więc nie ma się co upajać etapami; pozdrawiam miło

@Somalija   Jest pani powtarzalna jak zdarta płyta, wszystko, proszę pani, wszystko zależy ode mnie, jeśli będę chciał, to: będę milczał, a tutaj blokować kont nie mogę - pan Mateusz jest po waszej stronie, także: nie będę obniżał własnego poziomu do niektórych ludzi - nie dam się również wciągnąć w emocjonalną przepychankę, oczywiście: na Facebooku blokuję niechciane konta - nie potrzebuję jakiejkolwiek propagandy, głupot i reklam - nadprogowej psychomanipulacji, dobranoc.   Łukasz Jasiński 

Pięknie, już dzisiaj zimniej :)

@FaLcorN ...trochę BBC Nature... :)Dobre. Pierwszy zapis tego 'stworka'. Pewnie kiedyś - przejdzie lifting.  Pozdrawiam. 

Łono me jałowe, rozum w stogi siana splątany,  Cisza porasta moje ciało, świat wokół mnie, wciąż cierniami zaprzątany   A cóż mi z tej kreacji pozostało kiedyż to błogości spokoju nie zaznam nijak? Wśród bujnych łąk i gajów, drogi niewydeptanej wciąż szukam, choć nie wiem, gdzież jej szlak.   Na kamieniu tedy siądę, słoną wodę w ten zbieram, przestraszy nią oczęta twoje Byś poczuł ciężyznę ducha mego w piersi twej, zaznał jego niedostroje, Byś poczuł to co moje. Aby dostrzec chwasty wśród złocistych pól.