Historia edycji

@Rafael Marius no tak, Bóg nie jest pomagania, on tworzy swój mikrokosmos oddziałujący pozytywnie na innych, nieulegających pokusom. 

@hauser   Ciekawy pomysł na wiersz.   A swoją drogą życie jest wieczne, niezależnie czy nam się podoba, czy nie.      

Przyszłaś , gdy się nie spodziewałem, Przyszłaś, gdy nadziei nie miałem, Przyszłaś do mnie, tak niespodzianie, Przyszłaś, gdy cichło moje wołanie. Przyszłaś taka cicha i skromna, Twe oczy mówiły jak jesteś samotna, Twe oczy po pustych drogach błądziły, Po drogach na których me oczy były. A gdy się nasze oczy spotkały, To rozstać się już wcale nie chciały, I dalej razem, już roześmiane, Do wszystkich wołały, że nie są same. Widziałem Cię przedtem już tyle razy, Przyglądałem się nieraz Twojej twarzy, Patrzyłem, niczego nie dostrzegałem, Na oczach dziwną opaskę miałem. I nagle, teraz, po tylu dniach, Zrozumiałem, że o Tobie marzyłem w snach, Dlaczego wcześniej tego nie widziałem, Ach, gdzież ja przedtem swoje oczy miałem. Jak dobrze, że Ciebie znalazłem I tajemnicę szczęścia odgadłem, Bo ono znajduje się obok nas, Nie znajdzie go ten, co szuka wśród gwiazd.   @Falkone ttps://youtu.be/zkHN3SqlS5o?si=FP9NdQun5YvUi-mK

@Dagmara Gądek nie jestem taka jak ty i nie piszę podobnie. Wiem o tym :) dzięki, że doceniasz moją skromne pisanie:)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  Ale nie wszystkich i to też trzeba umieć zaakceptować, bo inaczej to będzie tak jak w przypadku dwóch panów z tego forum, którzy stracili wiarę z tego powodu, że im Bóg nie pomógł.   A On nie jest od pomagania tylko od Bycia. "JESTEM KTÓRY JESTEM" "W nim poruszamy się, żyjemy i jesteśmy"