Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Podłość ludzka nie zna granic

 

Dłoń podał, on Tobie
w potrzebie, zaiste.
Mocno ją chwyciłeś,
oczy miałeś szkliste.

Kurczowo trzymałeś,
prawie go wciągnąłeś.

Wysiłek był wielki,
jednak wypłynąłeś.

Choć wszyscy,do niego,
źle robisz mówili.
Pomógł Ci on, stanąć
mocno, w tamtej chwili.

Bywa w życiu różnie,
los nas zaskakuje.
Teraz wsparcia, bardzo,
to on potrzebuje.

Pomny Twego słowa-
Kiedy Potrzebujesz !
Zapukał do Ciebie-
Że się zrewanżujesz.

Spojrzał w oczy Twoje,
i zrozumiał, że -
Nie rób, nikomu dobrze-
Nie będzie Ci źle!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Początek obiecujący ale nie  koniec. Sztuką jest komuś pomagać czy go ratować nie licząc na rewanż, i trzeba do tego zachęcać a nie zniechęcać.

Pozdrawiam Adam

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dla mnie to jest sugestia żeby nikomu nie pomagać, to będzie Ci dobrze.(Nie będzie Ci źle!) Tak to czytam, a przecież w pomaganiu nie chodzi o rewanż, jako warunek pomocy. Jak komuś pomagam to dla mnie rewanżem jest to, że mogę rano bez wyrzutów sumienia przejrzeć się w lustrze.

Jak czegoś nie kumam to popraw.

Edytowane przez Adaś Marek (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Adaś Marek @Adaś Marekzgadzam się z Tobą. Pomagając, w tym momencie, robimy to bezinteresownie. Wcale nie myślimy że ta osoba, której pomagamy, musi nam czymś odpłacić. Bo cieszy nas fakt że możemy pomuc. Życie kroi nam różne scenariusze. I czasami jest tak że to my szukamy pomocnej dłoni. A tu jej nie ma. A wtedy, w wyniku takiej sytuacji,błąka się ta myśl-"przecież ja pomogłem a mnie nie ma kto pomuc".Rodzi się smutek i żal. I o to mi Adamie chodzi-pozdrawiam serdecznie 

@violetta

@Sylwester_Lasota może masz rację 

Opublikowano

Doświadczenie nauczyło mnie, jeśli ludzie czegoś potrzebują - jestem potrzebny, a jeśli nie potrzebują - nie jestem potrzebny, tak więc: pilnuję tylko i wyłącznie własnych interesów - resztę mam głęboko w poważaniu, bo: wiem - nic w zamian nie otrzymam i znowu będę samotny, ten temat raz na zawsze jest dla mnie zakończony.

 

Łukasz Jasiński 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • zażądałaś śniadania jak w hotelu no to kupiłem różne rodzaje herbat   stawiam w kuchni pod oknem cały zestaw zielona earl grey mięta leśne marzenie ale ty wychodzisz bez słowa do pracy   zostaję z pełnym czajnikiem i pustą szklanką w zasadzie wszystko mi jedno co powiesz gdy wrócisz na wieczór przewidywali przejście frontu - - niebo już iskrzy jagodowym fioletem   mam nadzieję że nie będziesz się tłumaczyć   jednym ruchem wysypuję z pudełek i mieszam na stole torebki obłoki         Rozmowy z Niką,  maj 2025
    • @Łukasz Jasiński    Żeby tworzyć metafory w obcym języku, trzeba najpierw doskonale go znać i bawić się świadomie łamaniem zasad.   Jeśli rzeczownik città jest w rodzaju żeńskim, to nie może być użyty z mio , które jest w rodzaju męskim. Jeśli we włoskim języku używa się rodzajników przed rzeczownikami, to ich pominięcie jet błędem. Dopełniacz po włosku wymaga użycia przyimka di i nie da się inaczej, zasłaniając metaforyką. Tranquillo - po włosku oznacza spokojny, a nie spokojnie, w tym miejscu powinno użyć się zresztą innego słowa, bo w danym kontekście po prostu tak się nie mówi, itd. Znając oryginał (roboczy) oczywiście mógłbym pomóc (i chciałem), ale po co, skoro autor jest przekonany, że umie lepiej? Wprawdzie znajomość języka pozwala, być może, zaledwie na dogadanie się w barze na dworcu, no ale przecież istnieje metaforyka, czyż nie?   Dobór słów to już inna para butów, choć w niektórych miejscach zaproponowałem inne ze świadomością tego, że słownik nie oddaje ususów. Tego przez całe życie uczą się np. tłumacze. A w ogóle przekład poetycki to jedna z najtrudniejszych dziedzin w przekładoznawstwie, wymagająca wielu umiejętności, intuicji, (o perfekcyjnym opanowaniu obu języków już nawet nie mówię), praktyki... Tłumacze nieraz sprzeczają się o pojedyncze słowa, wyrażenia...  Lecz co tam oni tak naprawdę wiedzą... ?   Pańska odpowiedź jest typowym odwracaniem kota ogonem, a ja nie będę się bawić w pustą erystykę, bo wiem, co napisałem. Na tym kończę, dobranoc.  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        A to nie jest deklaracja miłości? A splot ust?   Iskra jest czymś nietrwałym, stąd przypuszczenie, że to już przeszłość. W wierszu nie ma poszlak sugerujących, że wspomniane jutro nadeszło i przyniosło dalszy ciąg tej historii.
    • Zgrabnie napisana historyjka o tych dwojga. Całe życie w kilku zwrotkach.      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...