Zgłoś

@UtratabezStraty Coś w tym jest :) dziękuję za komentarz

@A.Between O ile dobrze zrozumiałam, to bronisz prawa do samotności twórczej, ale też pokazujesz, że ta samotność nie jest ucieczką - to warunek autentyczności.  To jest mi bardzo bliskie. :)

@Berenika97 Jest to mój najnowszy wiersz pisany ledwie kilka godzin temu. Jest tu i nawiązanie do Hioba i do łotra na krzyżu. Mój bohater przyjmuję zbawienie choć zupełnie do niego nie pasuję ani na nie nie zasłużył w pełni. Dlatego nie ma postaci anioła a demonicznego upiora a jego obecność w niebie jest ontologicznie niezręczna. Wiersz jest próbą odpowiedzi na pytanie czy Bóg dotrzymuję obietnic nawet wtedy gdy są mu niewygodne.   W tym sensie utwór jest próbą odwrócenia klasycznego „zakładu” z Hioba, pytaniem nie o to, czy człowiek potrafi pozostać wierny Bogu mimo cierpienia, lecz czy Bóg pozostaje wierny swojej obietnicy nawet wobec człowieka złamanego, brzydkiego, nieprzystającego do estetyki zbawienia.

@Leszczym Wiersz ma w sobie bezsilność, ale też trzeźwość spojrzenia na mechanizmy władzy i wykluczenia. Owszem, owszem, jestem owsem i nie będę żadnym ryżem owies rośnie dziko tam gdzie ryż by już nie przeżył

@KwiatuszekBardzo Ci dziękuję Kwiatuszku. Cieszę się, że wiersz się spodobał i że nas odwiedziłaś.  Pozdrawiam ciepło.