Wojna

[Dominika Moon]

Nikt go nie widział, nikt go nie słyszał, więc przywdział żałobny kir.

Szedł korytarzem pustych cieni, niosąc płomień nadziei.

 

Krzyczał: "Jestem popiołem tak kruchym jak życie!" i podążał wciąż dalej...

Niewyleczony, zabity psychicznie, targany naiwnością czasu.

           

(Ref:)
Chory z przeszłości, groźnie oddychał i ryczał jak opętany.

Krwawym pazurem przedzierał zamglone brutalnością oczy stworzeń!

***

 

Sycisz dumę upadłymi wartościami na skraju rozlewni dnia.

Symulujesz choroby, aby przetrwać – przez litość! Przez podłość!

Próbujesz uciec od rzeczywistości, wznosisz barykady myśli!

Wyciągasz broń, kierujesz ją do ludzi i:

 

Strzelasz!

Zabijasz!

Uciekasz!

 

(Ref:)
Teraz jest:

Wojna!! – skazy twego ciała

Wojna!! – podła od mniemania

Wojna!! – bez żadnej filantropii

Wojna!! – liczysz swoje kroki – ostatnie...

 

Rozpostarty ogień na całym horyzoncie – wszędzie strach i dym!

Pod niebem pada krwisty deszcz z kamieni! Z granatów!

Ziemię okryła gorąca lawina krwi, trupów i symfonii zła.

Jeden nieprzemyślany krok...

 

(Ref:)
Teraz jest:

Wojna!! – skazy twego ciała

Wojna!! – podła od mniemania

Wojna!! – bez żadnej filantropii

Wojna!! – liczysz swoje kroki – ostatnie...
 

***

 

Dawno zapomniany przez egoizm ludzkich serc.

Nigdy niewysłuchany z pociętych, wyblakłych sfer.

 

Zaduszony słowem pasywacji kanonu kłamstwa.

Obłąkany w głębokiej głębinie bazyliki wartości.

 

Inwestował w prywatną modlitwę do Boga o spokój i ciszę.

Nagle cisza błękitu ukoiła jego krwiste, piekące rany.
 

(Ref. szeptem):
Chory z przeszłości, groźnie oddychał i ryczał jak opętany.

Krwawym pazurem przedzierał zamglone brutalnością oczy stworzeń...

[Amber]

@Dominika Moon Obrazowo ujęłaś czas wojny w symfonii zła. Pozdrawiam.