Oczarowanie

[Hiala]

Dla Izabeli i Mateusza

 

Złoty pierścionek.
Kamień szlachetny,
choć jest nieduży,
szczyt jego zdobi.

Za szkłem witryny.
Pięknie się błyszczy.
Mieni efektem.
Wrażenie robi.

 

Młodzieniec, razem,
z piękną dziewczyną.
W szybie wystawy
się przeglądają.

Serca im biją,
a oczy błyszczą.
Widać, że bardzo
się kochają.

On drzwi otwiera.
Przodem przepuszcza.
Razem z dziewczęciem,
przy ladzie stają.

I wspólnym gestem,
wskazują- tego.
Pierścień z tym oczkiem, wybierają.

 

Szybko uklęknął,
On, na kolano.
Z pierścionkiem w ręce.
Ona, wpatrzona.

Czy zechcesz, Miła,
zrobić mi zaszczyt ?
Na zawsze, ze mną,
być połączona?

Serce jej dudni.
Lico czerwone.
Jeszcze nie wierzy.
Oczy zaszklone.

Moje kochanie.
Tyś moim szczęściem.
Naprawdę, chcesz
mnie, wziąć za żonę?

Łzy poleciały.
Dzwony zabiły.
W trakcie przysięgi,
ręce splecione.

Usta szepnęły — Od teraz razem.
Przez dwie obrączki.
Serca złączone.

[Domysły Monika]

@Hiala jeśli ma to znaczenie...

Od początku do końca... Przeniosło mnie tam, czytałam i widziałam jednocześnie.

Śliczne to

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Hiala]

@Domysły bardzo miło. Dziękuję pięknie i cieszę się że smakuje - ukłony 

[corival]

@Hiala Cała historia została opisana... bardzo zresztą ładnie.

Pozdrawiam :)

[Hiala]

@corival dziękuję ślicznie - pozdrawiam pięknie