Drzewo i Jeżyk

[Norbert Serniczek]

Pod obumarłym drzewem

Zagubiłem siebie,

Liście opadły,

Pozostała tylko skorupa,

Powłoka trupa,

 

W chaosie życia

Zapomniałem

O swoim celu,

O pielęgnacji drzewa,

 

Teraz tylko kruki

Obsiadają jego martwą koronę 

Pod obojętnym niebem,

I tak trwałem

Ślepiec w mroku,

 

Aż spotkałem Jeżyka,

Właśnie w tym roku,

Wskazał mi

Drogę odrodzenia,

Rozświetlił moje ciemności,

Sposób w jaki Drzewo

Się zmienia,

 

Choć Jeżyk odszedł

W swoją stronę

I nie wróci,

Swoją melodię

W moim sercu nuci,

 

Trzymam w sobie

Jego rady,

Drzewo w końcu

Się obudzi

 

22.07.2024

Edytowane 22 Lipca przez Norbert Serniczek (wyświetl historię edycji)

[Somalija]

@Norbert Serniczek Warto choć chwilę spędzić z jeżykiem

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Norbert Serniczek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dopóki nie ruszy w dalszą drogę...

[Somalija]

@Norbert Serniczek Życie nie jest statyczne...

[Hiala]

@Norbert Serniczek jeżeli jeżyk mądre rady daje należy go słuchać@Norbert Serniczek