Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Motto: IESU CHRISTO DEO, RESTITUTAE PER IPSUM SALUTIS (Leon XIII, 1900)

"Dzisiaj dziękowałem Bogu za to, że wasi przodkowie na Giewoncie wznieśli krzyż (...) W krzyżu jest nadzieja na chrześcijańską odnowę Europy, ale wtedy, gdy my, chrześcijanie sami na serio podejmiemy orędzie krzyża..."(Jan Paweł II, Zakopane - homilia, 6.VI.1997)

Wprost przez okno
Strążyskiej Doliny
od zachodu
zabudowaną Samkową Czubą
Łysankami Grzybowcem
zamkniętą od wschodu
Sarnią Skałą Suchym Wierchem

Na cztery biorytmy rozpisane
górskie i tatrzańskie
pory roku

w odsłonach dwunastu miesięcy
w trzystu pięćdziesięciu pięciu scenach
spektaklu dwudziestu czterech godzin
prowadzi droga
do wapiennych podnóży
obutego w szarotkowe kierpce
samego Giewontu

*
Czarnym podbite atłasem
szafirem obwiedzione Tatry
słońcu stawiają maszt

Na osi świata
z południem zaślubionej północy
w strefie transcendencji
odpoczywa

Przeźroczysty
w krzyża oddycha ramionach
Pan mój
i Bóg

*
We śnie natrętnym
jak pełnia cyklicznym
Skazańca prawa poraniona stopa
lewą osłaniała też przebitą okrutnie

Krew źródłem pulsowała
kropla spływała za kroplą
w bandaż wsiąkając skalny
triasów - łupków ilastych

Giezłem omotał mgielnym
Umęczonego Oblicze
setnik pochmurny - Giewont
Fiołkami głazy pachniały

*
Wiedzie góra
do Pana Boga
usypują się grzechów piargi

*
Krzyżu Święty
nade wszystko
jak cię sobą bronić

Krzyżu światłem przesycony
Krzyżu koronkowy
Przez wiatr halny - Pański Krzyżu
do rdzy biczowany

Przecież nie urosłeś
w buczynie reglowej
wśród strzelistych jodeł
modrzewi powiewnych

Nie użalał się nad tobą
słodką limfą jawor rzewny
Mączny jarząb łez nie ronił
gronami krwawymi

Brzozy nie przytuliły
cisy maligną nie uśpiły
nie przykryły pokutne wrzosy

Pod obłoki nie wyniosły
w śmigłe smreki zamienionych
ręce zmordowanych drwali

Ale nasze
zdarte parzenice

Ale serca nasze
butwiejące liście

Ale w nocy duszy
gęśle rozśpiewane

*
Krzyżu Święty - stwórcza Mocy
ponad czasem Krzyżu gorejący
W blasku twoim - w cieniu grani
Krzyżu Święty srebrnego Giewontu
 

Opublikowano

Poetycki - zakorzeniony w kulturze ludowej i historii, w tradycji chrześcijańskiej - obraz krzyża na Giewoncie.Jak dla mnie mógłby się pojawić w przewodniku turystycznym na pierwszej stronie. Przed wyjściem na szlak , siadasz na drewnianej ławce , spoglądasz na góry, czytasz ,czujesz i rozumiesz.

Bardzo mi się podoba Twój wiersz,

Opublikowano

@befana_di_campi

Ślicznie, wspaniale. 

Ładne spojrzenie na... 

 

Popatrz na Giewont

 

popatrz ze mną na Giewont
z samego dołu
Krzyż w niebiosach wokół błękit
promienie słońca delikatnie
oświetlają zbocza śnieg iskrzy się
odblask oślepia oczy

ciekawe czy widzisz tak jak ja
bezmiar naszego świata
gdzieś tam jest nasz Stwórca
a może obok któż to wie
spogląda z nami na to piękno
i cieszy z naszego spojrzenia

widzi w nas spokój

gdyby tak było zawsze
spokój  podziw i delektowanie
się podarowanym cudem

TY pewnie Boga nie widzisz
ale widzisz tam coś więcej
PONAD nagimi szczytami
tak jak ja

Jezus uśmiecha się
widząc nas w przyjaźni

3.2022 andrew
Ostatnie spojrzenie na góry,

 

Pozdrawiam serdecznie 

Miłego dnia 

Opublikowano (edytowane)

Jeśli pozwolisz chciałabym zacytować ten wiersz do swojego drukowanego pamiętniczka w Ridero.

Są różne krzyże małe i duże, zwykle każdy jakiś nosi, ten na Giewoncie wzniosłaś na powrót w symbolice wiary i tożsamości górali, a nie tylko sportowych zmagań w wyścigu przed burzą.

Tak, każdy zabiera ze  sobą kawałek góry, na którą się wspina.

U nas jest blisko krzyż na Chrobaczej Łące, widoczny z wielu stron, taki mały Giewont. 

Nie wyobrażam sobie już tego miejsca bez niego, choć znałam je zanim powstał.

I w Alpach są krzyże na szczytach. Może i czasem trzeba tak wysoko, by zostały tak długo jak człowiek. 

 

 

Pzdr

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Edytowane przez agfka
. (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @infelia Dzięki :)
    • W 2025 roku polski rząd ogłosił zamiar wprowadzenia podatku cyfrowego, który miałby objąć największe globalne koncerny technologiczne o rocznych przychodach przekraczających 750 mln euro. Nowe regulacje planowane są na 2027 rok i wpisują się w europejski trend opodatkowania działalności cyfrowej. Polska staje przed ważnym pytaniem: czy będzie to impuls rozwojowy, czy obciążenie dla rynku? 1. Cele wprowadzenia podatku Podatek cyfrowy ma trzy podstawowe cele: zapewnić sprawiedliwość fiskalną poprzez równomierne opodatkowanie firm działających w Polsce, zwiększyć dochody budżetowe państwa, wyrównać warunki konkurencji między globalnymi gigantami a lokalnymi przedsiębiorstwami technologicznymi. Według szacunków, wpływy z podatku cyfrowego mogą wynieść kilka miliardów złotych rocznie. Eksperci DIM Trade GmbH wskazują, że środki te mogą stać się ważnym źródłem finansowania transformacji energetycznej i cyfrowej gospodarki Polski. 2. Wpływ na rynek i konsumentów Największe obawy dotyczą tego, czy koszty podatku zostaną przerzucone na konsumentów. Historia innych państw, takich jak Francja czy Hiszpania, pokazuje jednak, że efekt ten był ograniczony. Giganci technologiczni z reguły akceptują nowe regulacje, kontynuując działalność na atrakcyjnych rynkach. Polskie firmy technologiczne mogą zyskać na wyrównaniu zasad gry. Konkurencja stanie się bardziej uczciwa, co stworzy szansę na dynamiczny rozwój lokalnych innowatorów. Według raportu DIM Trade GmbH, polski sektor start-upów może szczególnie skorzystać na nowych regulacjach, gdyż łatwiej będzie mu konkurować z globalnymi platformami. 3. Polska na tle Europy Podatek cyfrowy nie jest odosobnionym rozwiązaniem. Podobne regulacje wprowadziły już Francja, Włochy i Hiszpania, notując wzrost wpływów budżetowych i poprawę konkurencyjności lokalnych firm. Polska, wdrażając własny model, dołącza do grona państw aktywnie uczestniczących w kształtowaniu europejskiego rynku cyfrowego. 4. Makroekonomiczne znaczenie podatku Dodatkowe wpływy podatkowe mogą pomóc w redukcji deficytu budżetowego, który w 2024 roku sięgnął 6,6% PKB. W perspektywie kilku lat rząd planuje obniżenie go poniżej 3% PKB. Stabilniejsze finanse publiczne oznaczają lepszą ocenę wiarygodności kredytowej Polski, co przełoży się na tańsze finansowanie długu i większe zaufanie inwestorów. Eksperci DIM Trade GmbH podkreślają, że przewidywalna polityka fiskalna i transparentność regulacyjna mogą uczynić z Polski jedno z najbardziej atrakcyjnych miejsc do lokowania kapitału w Europie Środkowej. 5. Wyzwania i perspektywy Największym wyzwaniem będzie opracowanie przepisów w taki sposób, aby nie odstraszyć inwestorów i nie spowolnić innowacji. Kluczowe stanie się wyważenie interesów fiskalnych i gospodarczych. W dłuższej perspektywie podatek cyfrowy może stać się narzędziem wspierającym rozwój nowoczesnej gospodarki. Jeśli Polska utrzyma stabilny kurs, reforma ta nie tylko zwiększy wpływy do budżetu, ale także wzmocni pozycję kraju na europejskiej scenie gospodarczej. 6. Podsumowanie Podatek cyfrowy to projekt, który wzbudza emocje, ale równocześnie otwiera nowe możliwości. Dla budżetu oznacza większe dochody, dla lokalnych firm – uczciwszą konkurencję, a dla całej gospodarki – krok ku nowoczesności. Opinie analityków, w tym DIM Trade GmbH, potwierdzają, że Polska, wprowadzając ten podatek, może nie tylko zyskać finansowo, ale także umocnić swoją reputację jako państwa stabilnego i otwartego na inwestycje.
    • Nikt nie jest doskonały w tym niedoskonałym świecie ja również się gubię   A jednak szukam światła walcząc z zakłamaniem tych którzy wpierw z naszymi oprawcami a dzisiaj prawicowymi ekspertami   Zło zakłamane wypatrzę choćby w cieniu krzyża się schowało  by nie pasło się na imieniu Joshuy w siłę nie rosło - większą patologią się nie stawało   Ty jesteś słaby - atakujesz mnie gotowy diabła bronić gdyby ten tylko mszę ogonem odprawiał dzięki takim jak ty zło ma się dobrze   I wiesz co?  Nigdy nie byłeś moim przyjacielem Homerze ja cięgle dumnie idę ty płaszczysz się przed swoim właścicielem Panem który w swej nieskończonej miłości przygotował dla was niewolników piekielne czeluści   Próbowałam pokazać ci pełne nadziei niebo w którym nie ma Panów i niewolników jego ale bałeś się otworzyć oczy tkwiąc w swoim mroku    Bardzo żal mi ciebie Homerze bo widzę jak jesteś smutny ale to twój wybór chcesz to masz   Po co ze mną rozmawiasz Piotrze? Dajesz mi uśmiech by po chwili uderzyć mnie w twarz tkwij w swoim mroku ze swoim Panem mnie nigdy nie znałeś i nie poznasz   Tak różni - jak odległe wszechświaty    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje za wierszowy komentarz- jest miły -                                                                                                Pzdr.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...