Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Magiczne słowa

Hiala
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Hiala

Hiala

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

Zaczarowane drzwi,
są przed nami.
By je otworzyć,
szyfru nie trzeba.

Magiczne słowo.
Gdy je wypowiesz,
zamek otwiera,
wtedy gdy trzeba.

I od tej pory,

już będzie fajnie.
Drzwi się otworzą. 

Rozbłyśnie światło.

Inne powietrze.
Ogólnie zgoda.
Szeroki uśmiech. 
Życzliwość właśnie.

Chyba nic więcej,
nam już nie trzeba.
Bo będąc miły,
te drzwi otwierasz.

Przepraszam bardzo.
Proszę, dziękuję.
Uśmiech na twarzy. 
Pomocna rada.

Jesteś przyjazny.
To szczęście dajesz.
Grzecznym, naprawdę
być wypada.

Hasło magiczne-
Proszę, dziękuję.
Takie litery, ten
szyfr posiada.

Wcześniej to każdy,
tak się wydaje.
Te drzwi otwierał.
I znał te hasła.

Dzisiaj, usłyszeć-
dziękuję, proszę.
Przepraszam bardzo,
jest dziwnie rzadko.

Magiczne słowa.
Czy kiedyś zginą?

Możemy śmiało
robić zakłady.

Jednak życzliwość.
I dobre słowa.
Wszystko otworzą.
Posłuchaj rady.

Edytowane przez Hiala (wyświetl historię edycji)
9
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Łukasz Jasiński

Łukasz Jasiński

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Też, a więc: powinno ono brzmieć...

 

- Wielce Szanowny Panie Łukaszu! Naród Polski jako zwierzchnik każdej sprawującej władzy bardzo cię przeprasza za to, iż kilka lat temu bezprawnie wyrzucił się na warszawską kostkę brukową i nie udzielił ci jakiejkolwiek pomocy w najtrudniejszych chwilach!

 

- Przeprosiny zostały przyjęte, jednak: proszę nie liczyć na to, iż wszystko zapomnę - to jest niemożliwe, żadnej krzywdy nie da się naprawić.

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • P.S.
      untitled

      Przez P.S. · Opublikowano

      nowinka   gdy monet brak w główce pisk czajnika   nowinka   gdy tarłem brzuszek o brzuszek z kobietą      było jak we snach   gdy kowalski to czyta widzi blichtr tylko    dla profesora kolor miecza w star wars ma znaczenie ah ta nadinterpretacja  nie łatwiej zacząć ćpać?   —   nie będę skromny a każdy nalega znam swą wartość choć każdy by mnie jebał   każdy o piotrusiu dudni każdy ze światopoglądem jak burundi   zostanę przy tym co czuje choćbym miał z głodu umrzeć     
    • Liero
      Pisane kluczem wiolinowym

      Przez Liero · Opublikowano

      @agfka dalej stoi, tylko nie świeci oczami :D
    • befana_di_campi
      Czas łaskawy dla kobiet

      Przez befana_di_campi · Opublikowano

      Motto: Jan Rostworowski (1919-1975): „Czas nie zagryza kobiet” Powiadam ci Rut: Czas nie zagryza kobiet. Temu podgardlu ze ślepym słowikiem w środku i włóknom mięśni podpierających wasze piersi daje radę zły żołądek wapno i sen ościsty. W słoiku po kremie przechowujesz tę bajkę i na dnie szuflady obok miesięcznej opaski bo dumnie jest pomyśleć że ten Nieunikniony przyjmuje w sypialni ofiary z kurzych łapek. Rut! Wpuściłaś za próg parobka z workiem mąki. Ale Ideał któremu najlepszy jego syn generał malinową wargą co roku ślubuje wierność otwórz jutro i nagle to będą same zmarszczki. Ona zawsze będzie kobietą o ile nie okaże się śmieszną w tym odzieniu jaskrawym i w getrach nie najpierwszej świeżości niczym buraczek zatęchły od gleby skisłej woni. Jednak sama Pani Zima znowu jak co roku stroi się w srebro szronów z akcentem cyrkonii lub karneolu czy granatów w oprawie z hematytów w prześwitach nagich drzewostanów, z tą resztką liściastej pozłótki przemarzniętych topól, lip i brzóz obolałych, dygocących modrzewi, poszarpanych klonów. Pani Zima ma jasne policzki, tęczówki szarozielone. Usta szminką kwitnące i od chłodu zdrętwiałe dłonie w krwistoczerwonych rękawiczkach szydełkiem wydzierganych, gdy czeka na mżawkę z mgły, za to unika ślizgawy. Do śniegu się nie śpieszy, chociaż tupią po trotuarach jej botki bordowe; wszak już popłynęły przed kolędą pieśni adwentowe: Po nieogarniętą Wieczność, po Nieskończoność bez jakiejkolwiek umowy  
    • Konrad Koper
      Obrazek

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      Idę na rozpiętej lince, nad drzemiącym wulkanem
    • iwonaroma
      stacja kosmiczna

      Przez iwonaroma · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Rafael Marius zgadza się.  Dzięki:)       @Jacek_Suchowicz W punkt Jacku.  Również pozdrowienia        @agfka :) No tak, jedni chwalą inni mają katastroficzne wizje... W sumie to jak ze wszystkim, jedni na tak, drudzy na nie... I bądź tu mądry człowieku ;) Dzięki, również pozdrówka:)       @Andrzej P. Zajączkowski dziękuję:)    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...