Wilki

[Maciek.J]

 

 

Kiedyś wilki na dużej leśnej polanie

przyszły na bardzo ważne zebranie

bo sprawy były pilne do omówienia

jest czas przerwać zmowę milczenia

 

Wilk senior pierwszy zabrał wtedy głos:

pora jest odmienić na zawsze nasz los

nikt nie będzie już ścigał naszej watahy

i niech sobie mówią te strachy na lachy

 

Od dzisiaj panowie koniec tej zabawy

od tej chwili my będziemy robić obławy

musimy być bezwzględni i zwarci gotowi

już nikt więcej nie pokaże strzelby wilkowi

 

na straży prawa my wilki oto teraz stoimy

fladry nie dla nas a łowczych się nie boimy

utworzymy armię potem dwie, trzy , cztery

musimy bronić nasze jamy, dzieci oraz wadery

 

Wtedy nadleciał dron co przypominał motylka

spuścił bombę prosto na głowę starego wilka

rozpierzchła się wówczas gromada wtedy cała

szybko w mgnieniu oka polana… opustoszała

 

A dron tylko zatrzepotał skrzydełkami

wzbił się bardziej pod niebo z chmurami

i …poleciał w nieznanym kierunku daleko

 

Tymczasem mały wilczek rozmyślał nad rzeką

wszystko na pewno się jeszcze nieraz odmieni

ale kiedy przyjdzie czas naszej wilczej jesieni

 

Kiedy liście wszystkie opadną z drzew

ruszy nowa wataha bo wezwie nas zew

a starego wilka pomścimy na wiosnę

tylko jeszcze trochę zmężnieję i urosnę

 

Morał jest jeden na miarę obecnego czasu:

pamiętaj: nigdy nie wywołuj… wilka z lasu