Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wilki

Maciek.J
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Maciek.J

Maciek.J

Opublikowano
Opublikowano

 

 

Kiedyś wilki na dużej leśnej polanie

przyszły na bardzo ważne zebranie

bo sprawy były pilne do omówienia

jest czas przerwać zmowę milczenia

 

Wilk senior pierwszy zabrał wtedy głos:

pora jest odmienić na zawsze nasz los

nikt nie będzie już ścigał naszej watahy

i niech sobie mówią te strachy na lachy

 

Od dzisiaj panowie koniec tej zabawy

od tej chwili my będziemy robić obławy

musimy być bezwzględni i zwarci gotowi

już nikt więcej nie pokaże strzelby wilkowi

 

na straży prawa my wilki oto teraz stoimy

fladry nie dla nas a łowczych się nie boimy

utworzymy armię potem dwie, trzy , cztery

musimy bronić nasze jamy, dzieci oraz wadery

 

Wtedy nadleciał dron co przypominał motylka

spuścił bombę prosto na głowę starego wilka

rozpierzchła się wówczas gromada wtedy cała

szybko w mgnieniu oka polana… opustoszała

 

A dron tylko zatrzepotał skrzydełkami

wzbił się bardziej pod niebo z chmurami

i …poleciał w nieznanym kierunku daleko

 

Tymczasem mały wilczek rozmyślał nad rzeką

wszystko na pewno się jeszcze nieraz odmieni

ale kiedy przyjdzie czas naszej wilczej jesieni

 

Kiedy liście wszystkie opadną z drzew

ruszy nowa wataha bo wezwie nas zew

a starego wilka pomścimy na wiosnę

tylko jeszcze trochę zmężnieję i urosnę

 

Morał jest jeden na miarę obecnego czasu:

pamiętaj: nigdy nie wywołuj… wilka z lasu

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Leszczym
      Piosenka nr 33 pt. Na świecie

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Amber Nie aż tak 100 dolców i masz 3 miesiące mega podkładów. Przegadujesz wszystkie piosenki jeszcze raz i już zaczynasz być wręcz adeptem muzycznym :) A to i tak zupełnie nie koniec możliwości, tylko wersja dla ogółu, bo co tam się z AI dzieje naprawdę to aż lepiej nie wiedzieć :)
    • Amber
      Piosenka nr 33 pt. Na świecie

      Przez Amber · Opublikowano

      @Leszczym  No tak, płatne...:// to już może komplikować działalność.:)
    • Leszczym
      Piosenka nr 33 pt. Na świecie

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Amber To nie jest wcale tak dobrze :// AI coraz lepiej robi podkład muzyczny :)) Aż strach, a są jeszcze lepsze, płatne wersje :)
    • Amber
      Piosenka nr 33 pt. Na świecie

      Przez Amber · Opublikowano

      @Leszczym  Świetnie wybrzmiewa, a Koleżanka balansuje i równocześnie pokreśla powagę tematu. Całość super :))
    • Bruno i Krzysztof
      Maszyna czasu

      Przez Bruno i Krzysztof · Opublikowano

      Maszyna czasu   Pewien mężczyzna kiedyś się zastanawiał: „Dlaczego przeszłość jest niezmienna? Dlaczego rzeczy, które zrobiliśmy, słowa, które wypowiedzieliśmy, pozostają w przeszłości nietknięte niczym blizny po ranach, widocznie przypominające nam nasze czyny…”   I tak kontynuował: „Gdyby istniała Maszyna Czasu, pozwalająca w mgnieniu oka polecieć w przeszłość i zmienić wszystko na lepsze, nigdy niczego bym nie żałował. Jednak życie jest okrutne i bezlitosne, dając nam tylko jedną szansę przy każdym wyborze. Ten jeden wybór może być bolesny jak rana, która będzie goić się miesiącami, latami — kto wie?”   Mężczyzna podsumował swoje myśli: „Najwyraźniej życie wystawia nas na próby, dając nam egzaminy, a od nas zależy, jak szybko się nauczymy. Niektórzy nigdy się nie uczą, pogrążeni w nieustannych wyrzutach sumienia, marząc o wspaniałej Maszynie Czasu, która nigdy się nie wydarzy.”   Zapytał samego siebie: „A co ze mną? Mam już mnóstwo blizn, które na zawsze utkwiły w moim ciele i nie mogę tego zmienić. Jestem apatycznym, pełnym żalu człowiekiem, który mówił sobie, że nigdy nie będzie żałował, lecz los lubi się powtarzać, pstrykając nas w nos, jakby chciał powiedzieć, że jesteśmy tylko małymi istotami ludzkimi — słabymi i bezsilnymi. A jednak aż do końca mojego istnienia będę wierzył, bo życie, mimo swojej surowości, daje mi nadzieję, czekającą na mnie wraz z nowymi dylematami, jeszcze ukrytymi, lecz wkrótce…”   Tak więc mężczyzna żył swoim życiem, dokonując nowych wyborów i nowych decyzji, które prowadziły go do kolejnych żali, smutku i cierpienia. W ostatnich dniach był cały pokryty bliznami, jednak nigdy nie przestał wierzyć w Maszynę Czasu.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...