Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@jan_komułzykant Witaj Janku... 

Dziękuję, że zechciałeś wrócić na tę stronę.

Odpowiadam; nie wiem jak to jest  ze złodziejami, ani dobrodziejami

                         to grupy ludzi mało, albo wcale mi znanych.

                          wiem znacznie więcej jak to jest z poetami.

Zarzyło mi się, że ktoś nie dostrzega u mnie pozytywnej reacji, albo wystraszył się pierwszej reakcji na jego komentarz, 'strzelił swoje w kolano i przepadł'...

Ważne są szczere odczucia czytającego - tak sądzę.

Bywaj zdrów i szczęśliwy.

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie żebym się chwalił tymi złodziejami i dobrodziejami, bo też nie mam wśród nich znajomych.

Po prostu w życiu jest różnie. Złodzieje dwukrotnie obrobili mi mieszkanie - doszczętnie,

do zera, więc trzeba było ze wszystkim zaczynać od nowa, bo nawet buty na zimę i sztućce

łajzy wynieśli.

A dobrodziej podpadł mi, bo nie chciał położyć czerwonego dywanu i nie pozwolił nawet

zagrać na pogrzebie przyjaciela, który przez ostatnie cztery lata opiekował się żoną w afazji,

a potem już zupełnego braku kontaktu z otoczeniem. Nie odwiedzał w związku z tym już kościółka,

co rzecz jasna wiązało się z nieuiszczaniem 'tacowej' opłaty. Duszpasterz nie tylko nie zachował się

po chrześcijańsku, ale ani empatii ani zwykłej ludzkiej przyzwoitości też nie było. Nie było jej też

w Episkopacie, bo i tam byłem z interwencją. To tyle.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

trochę jak

lekkotrwałe krotochwile 

po poeta jest motylem;-) @kronikarka1000

@jan_komułzykant

Rozmowa pod tekstem przypomniała mi tę piosenkę, (piosenkę zacytowała na innym portalu inna osoba, ja tylko ośmielam się powtórzyć, bo Pan Leszek Długosz napisał już o tym w sam raz, a niestety mu się zmarło..

 

Nikt tu nikomu  nie płaci za dostrzeganie ;-) sami tacy, którzy chcieliby być :-)

kim bywamy? narcyzami

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Roma no w końcu coś z mojej dziedziny co znam jako numizmatyk z zamiłowania wiem że erzac jest potrzebny bo trzeba jakoś życie zorganizować jak ludność tezauryzowała środki legalne, działo się to z różnych powodów zazwyczaj z obawy o utratę wartości ale po zawierusze czy to wojennej czy gospodarczej jak życie wracało do poprzedniego stanu erzac przestawał być potrzebny.  może nie na temat ale tylko tak potrafię się wypowiedzieć wiersz mi się podoba.
    • @wierszykiBardzo dziękuję za Twój wnikliwy komentarz.  Oderwany ma tu wiele znaczeń. Po raz pierwszy usłyszałam o nim takie słowa: "On jest oderwany od rzeczywistości, ale nie przejmuj się nim, nie przeszkadza". Dla mnie był też "oderwany" od rodziny, bo sam chciał się od niej uwolnić - częste ucieczki z domu, (rodzina wielodzietna i z problemem alkoholowym obojga rodziców). "Oderwany" od klasy - nie akceptowany przez rówieśników, raczej wyśmiewany. "Oderwany" od społeczeństwa, bo nie podporządkowywał się pewnym zasadom czy normom postępowania. Nie muszę dodawać, że społeczeństwo, system, dorośli go zawiedli. Pozdrawiam. @Rafael MariusBardzo dziękuję! Masz rację, bardzo rzadko. W tym przypadku udało sie, ale tylko dzięki ludziom dobrej woli i  organizacji pozarządowej. A wszystko  poza systemem oświatowym, opieki socjalnej czy systemem sądowniczym.  Pozdrawiam.  @infeliaBardzo dziękuję! Cieszę się, że tak uważasz. :))) Pozdrawiam.  @JWFBardzo dziękuję! 
    • @Robert Witold Gorzkowski musiałem nagle skończyć pisanie więc wyszło trochę niezgrabnie ale szczerze.
    • @MigrenaBardzo dziękuję! Ta otwarta dłoń to tylko nawiązanie kontaktu słownego. Nastolatek odważył się wyjść z inicjatywą i zapytał się mnie, dlaczego lubię historię. Byłoto  na przerwie, gdy upewnił się, że nikt nas nie widzi. I to było jak odrzucenie pancerza. Tym pierwszym krokiem rozpoczął wędrówkę do innej rzeczywistości. Okazał się niezwykle wrażliwym człowiekiem.  @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Świetnie go scharakteryzowałaś. On nie chciał rozmawiać, posługiwała się najczęściej monosylabami, bo się jąkał. Klasa się naśmiewała, potęgowała stres, który z kolei zaburzał mowę. Kwadratura koła. Więc wolał nie mówić. Na szczęście zgodził się na zajęcia logopedyczne - ale nie w szkole. Logopeda była również psychologiem. Pomogła mu, odkryła, że chłopiec ma pamięć fotograficzną. 
    • @lena2_ lirycznie, delikatnie i ciepło. Bardzo fajny wiersz :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...