Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

"Warszawo kochana Warszawo" cz.I


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

1.Czy tylko w Polsce?

zawiść miotała Cześkiem na Woli

cieszył się z każdej cudzej niedoli

takich samych widział wszędzie

a że chciał być na urzędzie

więc został szefem zrzeszenia trolli

 

2.„Wesele” ciut inaczej

 

Wyspiański ujrzał róże na Woli

bez ocieplenia choć na pergoli

więc mu smutno się zrobiło

pod zaborem czy tak miło

kto tu wykona taniec chocholi

 

3.Herbarz polski

 

ponoć się hrabia na Mariensztacie

gorzej na herbach znał się niż na skacie

choć gdy zgrał się w karty do cna

żyła w nim tradycja mocna

bo herbatniki maczał w herbacie

 

4.”Ludzie bezdomni”

 

gryzł się Żeromski widząc w Radości

że służba zdrowia wręcz w upadłości

mógł zapobiec temu przecie

łez by było mniej na świecie

tworząc Judymów w większej ilości

 

5.Prawy mańkut?

 

szlachetnie Zdzichu rozpalił w Hucie

wyłącznie ręką u Luśki chucie

i to lewą osobliwie

tak więc tkwi dziś w głowie dziwie

że się zakocha w prawym mańkucie

 

6.Podwójny Nelson

 

mistrz świata zapaśnik z Radości

zakończyć chciał życie z miłości

choć problem to stary

wziął z nim się za bary

w uściskach połamał jej kości

 

7.Trudny orzech do zgryzienia

 

meblowy stolarz Jan z Białołęki

w gotowym stole odkrył trzy sęki

rozgryźć problem nie uciecha

bo mebelek jest z orzecha

szczęśliwie w kinie znów grają „Szczęki”

 

8.Propozycja nie do odrzucenia

 

gryzła się Mańka czy pod Aninem

nie pójść na całość z chętnym Murzynem

bo dwa krycia obiecane

a to drugie wprost cacane

stołowy pokój ciemnym bursztynem

 

9.Historia prawie kolejowa

 

mieszkał przy torach Kazik z Olszynki

dlatego pociąg czuł do kuzynki

choć stronili od kolei

w jej przedziale się spiknęli

wzmacniając słabe więzy rodzinki

 

10.Chciwością i pracą…

 

bogaty biznesmen z Żerania

pyrami opędza śniadania

i w głowę zachodzi

coś chyba mu szkodzi

bo licząc miliony się słania

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @infeliaBrawo! To wyborny wiersz, w którym jest wszystko, co trzeba - prawdziwe życie, humor, nawet odrobinę przechylający się w stronę groteski, ale też subtelna, dyskretna liryka, zmyślnie ukryta w detalach (cycata baba, wata cukrowa, uczeń grający rolę drzewa). Radosna, sztubacka niewinność przeplata się tu jednak z pewnego rodzaju gorzką refleksją, która ukazuje bardzo asymetryczny konflikt między tym, co przecież naturalne, żywe, wesołe, intuicyjne - a ciasną klatką bezdusznej instytucji. Za puentę o czerwonym pasku postawiłabym siódemkę z plusem ;) Dlatego, bo wreszcie przywraca właściwy porządek świata.
    • Przegranym pokoleniem nas nazywają, ci co z okna czołgi oglądali. A ci co z okna kuriera wyglądają, za najbardziej nieszczęśliwych ludzi. Pół dnia rozkmin z bandą na drabinkach, drugie pół biegając za piłką. Od kwietnia do października mój rower do piwnicy nawet nie zaglądał, robiąc pięć razy równik po osiedlu oraz pobliskim lesie. Na ścianach pokoju pop, w ręce nieudolnie „Nie płacz Ewka”, a w radio Gollob, walczący o marzenia z dzieciństwa za cenę resztek zdrowia. Pamiętam nerwy pierwszej rozmowy i zawód na jej twarzy, gdy popłynęły pierwsze słowa. Tak samo jak stres przed egzaminem w dorosłość i radość po jego zdaniu. Potem na dobre przepadliśmy we mgle prozy życia, ale ci przed nami i za nami już nie? Bloki wypełnili przegrani, oszukani i rozczarowani, ale czy tylko czterdziestolatkowie? Czy wy nie żyjecie już tylko wspomnieniami? A wy niekończącą się frustracją z niemocy? Czy to jest lepsze od żalu? Żalu do was, że spieprzyliście nam życie. I do was, że nas ciągle doicie. My, pokolenie skrzywdzonych? Czy my, pokolenia skrzywdzonych? W kraju, gdzie ciągle za mleko płaci się krowami, trudno nie zostać pokoleniem straceńców.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        W ostatnich dwóch wersach zawiera się cała poezja tego obrazu, gdy tworzysz pewnego rodzaju oksymoron, łącząc chłód lodu z ciepłem dymu. Wiersz wydaje mi się niepokojący, ukazana w nim zmysłowość prowadzi w mroczne rejony doświadczania. Lepkość ciszy kojarzy mi się z niemocą i zniewoleniem. Zamykanie dymu w kostkach lodu, może być również opisem wstydu i wypierania wspomnień. Upiorne miasto symbolizuje przestrzeń pamięci, ale też wrażliwości, która w zetknięciu z czymś fizycznym, brutalnym, zapadła się sama w sobie.  
    • @hania kluseczkaŚwietnie napisany, bo nie szafuje metaforyką, stawia na nagość - zarówno obrazowania, jak i bohaterów lirycznych, których kolejne odsłony pokazują w emocjonalnej  prawdzie. No i podoba mi się potraktowanie gatunku erekcjato, jako nośnika głębszej, ambitnej treści, a nie tylko jako formy literackiej zabawy.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        No to w takim razie nie grzebię w wierszu ;)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...