jak telenowela

[Wiktoria Hieacynt]

nie można powiedziała ona
nie można powiedziała ona ona

nie wolno powiedziała ona
nie nie wolno poparła ją ona ona

to wykluczone stwierdziła ona
tak najwyraźniej była tego samego zdania ona ona

czy tak można zapytała ona
można odpowiedziała ona ona

lecz to wykluczone dodała za chwilę ona ona
tak wykluczone wykluczone jęknęła ona

do ona przytuliła się ona ona
przywarła do niej
jak but do rozgrzanego asfaltu
przywarła jak
rzep do zagubionego kłapouchego ogona
przywarła jak
sopel lodu do różowego języka
przywarła jak
dziecko do matczynej piersi
przywarła jak

i stała się jedność
i ciemność nagła
a z nagłej ciemności
jasność łaskawa
a z niej wyłoniła się


ONA


o niebieskich oczach
o niebieskiej skórze
w niebieskiej poświacie
w niebieskiej sukience
w niebieskich pantoflach
cała była niebieska
nawet serce miała niebieskie

podeszła do mnie niebieskim krokiem
z niebieskim uśmiechem na niebieskiej twarzy
podała mi ta pierdolona niebieska suka
niebieską rączką
niebieską wstążeczkę