Wychodzę... i nie wiem czy wrócę

[Giorgio Alani]

Powoli umieram

I nie mogę nic na to poradzić

Chciałbym to zatrzeć, zapomnieć

Żyć dalej

Jakby się nic nie miało zdarzyć

 

Sam już nie wiem

Dlaczego tak boję się śmierci

Czemu ta myśl za mną chodzi

Łapie mnie

Zaczyna mnie to już męczyć

 

Jak na ironię

Życie to powolne umieranie

A co po nim?

No tak

Nikt nie zna odpowiedzi na to pytanie.

 

Edytowane 16 Marca przez Giorgio Alani (wyświetl historię edycji)

[violetta]

Żyjemy w projekcji, co tak zaprojektowali, to będzie :) możesz się wyeliminować, tylko, że nie wiesz co dalej haha to chy lepiej poczekać na projektanta, co ci przydzieli haha

[Giorgio Alani]

@violetta

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Kto powiedział, że sami nie możemy czegoś zaprojektować?

[slow]

Śmierć. Nieodłączny "element" naszej egzystencji. Kiedy nadejdzie czas każdy przejdzie na tak zwaną drugą stronę. Myślę, że to nieważne gdzie i kiedy (jak), wtedy już się to nie liczy. Wbrew pozorom myślę, że śmierć może być czymś pozytywnym ;) pozdrawiam..

Edytowane 17 Marca przez slow (wyświetl historię edycji)

[violetta]

@Giorgio Alani ja swoje życie sobie aranżuję, wiele nie pozwalają mi na projekcję, chociażby miłość do Piotra, jest hamowana przez kogoś:) 

[andreas]

@Giorgio Alani

Przecież zanim się urodziłeś, nie żyłeś już kilka miliardów lat. Nie ma się czego bać...