Lecz idzie okropnie

[Andrzej146]

Z kieszeni mej duszy wyrzucam na ziemię

wczorajszą łzę, dowcip i niepewność pewną

i nie wiem czy znajdę, czy znowu zdobędę

Iskierkę najmniejszą i czy choćby jedną

 

Słoneczny blask rozpalił dzisiaj skrawek nieba

rozpromienił serce i wykrztusił "żegnaj"

coś tam wiatr sił ostatkiem niebrzydko zaśpiewał

Pierwsza wzeszła gwiazda, a po niej kolejna

 

I potem i nagle w oku ziarnko piasku

jak po wodzie palcem próbuję po oknie

wypisać me słowa, lecz nie na to nastrój

wymyślić dwa zdania, lecz idzie okropnie.

 

 

[Łukasz Jasiński]

Dobrze, melodyjnie, rytmicznie i spokojnie, a jednak: trochę - chaotycznie, według mnie - powinno być tak:

 

"Z kieszeni mej duszy wyrzucam na ziemię

wczorajszą łzę, dowcip i niepewność - pewną

i nie wiem czy znajdę: czy znowu zdobędę

iskierkę najmniejszą - chociażby tą jedną,

 

to dzisiaj blask słońca - kawałek twój nieba

rozpromienił serce i wykrztusił - żegnaj

i coś tam jeszcze wiatr niebrzydko zaśpiewał,

wzeszła pierwsza gwiazda i po niej kolejna

 

i potem i nagle: w oku ziarnko piasku,

jak po wodzie palcem próbuję po oknie

wypisać me słowa - nie na to jest nastrój

powiedzieć dwa zdania, idzie: mi - okropnie..."

 

Oczywiście, to moja skromna interpretacja...

 

Łukasz Jasiński 

Edytowane 9 Marca przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[Andrzej146]

Cieszę się, że zmotywowałem kogoś do ulepszenia tekstu. Dziękuję za ciekawą propozycję zmian. Nie wszystkie zastosuję, lecz większość faktycznie przewyższa oryginał.