Śmierć Ellenai (Jacek Malczewski 1883)

[Michał78]

dla ciebie Ellenai

ostateczność ma delikatny podmuch

i sen lekki

jak dym zgaszonego knota

 

w świetle zachodu lśnią złote ruczaje

z których życie zczesane zbyt wcześnie

lisimi futrami ogrzewam twoje stopy

na wargach nie wystygł jeszcze róż

zabieram cię moja droga jasności

w stronę naszych wspomnień

odwracając wzrok

 

zadaję sobie pytania

jak mogła mieszkać w tobie zbrodnia

czy gdybyśmy byli kochankami

śmierć odstąpiłaby

od piękna

 

 

 

 

 

 

 

 

[agfka]

 

Moim zdaniem ten tytuł zabija wiersz, który raczej jest delikatny (z wyjątkiem ostatniej zwrotki, która sprowadza na ziemię), niż natrętnie nagłówkowy.

Porównanie ze Słowackim, to wiesz, wysoko bardzo ;-).

Ciekawe natomiast, że dajesz asumpt do zajęcia myśli czymś wartościowym i nieco ponad tu i teraz.

 

Pozdr :-)

 

 

[Michał78]

@et cetera To ekfraza do obrazu Jacka Malczewskiego o tym samym tytule. Malarz inspirował się poematem,,Anhelli" Słowackiego. Do poematu Mistrza stworzył wiele obrazów. Ten opisany w moim wierszu miał kilka wersji. 

Dziękuję za komentarz.

Pozdrawiam serdecznie.

[duszka]

@Michał78 Widok śmierci chyba zawsze wzbudza w nas pewne nezrozumienie, wręcz niedowierzanie, które mieszaja się z niezgodą... Z czasem oswajamy się z nią, lecz te odczucia do końca nie odchodzą. Pięknie, obrazowo i trafnie oddałeś ten stan. Pozdrawiam :)