Zgłoś

tylko mi jeszcze zostaw miejsce na ścianie Twojej pamięci dni lecą nieubłaganie pchając noc coraz to szybciej nie dbając o rysy na twarzach   tylko mi jeszcze zostały wiersze o nas pisane bez daty bo po co wiedzieć kiedy ?  ważne z kim i co ewentualnie w jakim celu   tylko nam niech słońce jeszcze poświeci niech się nacieszę po zmroku dotykiem odnajdę co trzeba jednak wolę nie wychodzić  ze znanej strefy komfortu   czy to grzech ?  bać się kroku na przód  gdy ma się oczy zakryte chustą a wiatr zmienia swój kierunek huśtając świątynią neszamy   tylko Tobie powierzę swoje tajemne myśli i słowa niesłyszane przez ściany dłonie choć chłodne płoną kiedy muskasz je swoimi opuszkami nie ważne kiedy   Klaudia Gasztold

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  @Marek.zak1 ;) trzeba sobie jakoś radzić:) w niefajnym towarzystwie  Również pozdrowienia          @Rafael Marius wiesz, jak podzielność uwagi jest potrzebna to ok. Na pewno w niektórych rodzajach pracy. Ale w kontakcie z drugim człowiekiem to jednak myśli zakłócają... Niby jestem w kontakcie, ale tak na pół gwizdka :( To może dobrze, że teraz masz taką a nie inną uwagę :) Dzięki     

@Natuskaa Pamięć jest pojemna, a wydarzenia zepchnięte gdzieś na jej dno, czy obrzeża, lubią niekiedy wypływać na wierzch i zaskoczyć nagłym przypomnieniem. Tak już jest... a wiersz ogólnie mi się bardzo spodobał, bo ładnie zostały zebrane doświadczenia. Pozdrawiam :)

@Rafael Marius Bardzo mi się spodobało to co napisałeś. Potoczyście się czyta. A z krzywymi uśmieszkami i chwilowymi zachwianiami harmonii jest tak, jak nasi dziadowie mawiali: nie ma gromadki bez zwadki. Po jakimś czasie fale się uspokajają i harmonia wraca. Pozdrawiam :)

@Sylwester_Lasota Dobrze byłoby, żeby był to sen. Niestety, to nasza rzeczywistość. Oczywiście przez tysiące lat zło krzewiło się mniej, czy też bardziej miejscowo. Teraz jednak dzięki mediom, możemy spojrzeć na sytuację globalną i pewnie dlatego ogólny wniosek jest taki jak w puencie wiersza. Smutne, ale prawdziwe. Pozdrawiam :)