Dziewczyna ze snu

[Maciej_Jackiewicz]

Nadeszła nocą
stąpając cicho na palcach
by mnie nie obudzić
za wcześnie

usłyszałem melodię walca
kiedy mi pokazała
dwie  piękne czereśnie

a jej króciutka sukienka
biała i czysta
odbijała sklepienie
rozgwieżdżonego  nieba

była taka piękna
delikatna jak mgła
prawie przeźroczysta
miała oczy duże i błękitne
błyszczały niczym oceanu lazurem

czy czegoś jeszcze
do szczęścia potrzeba
kiedy się obudzę
uwiecznię ją piórem
na niezapisanej bibule

a na razie cudowny sen
jak najdłużej niech trwa

może jest królową moich wen

proszę tylko
niech nie znika nad ranem
gdy nowego dnia nadejdzie czas
zostań ze mną
tej niezwykłej nocy
a ja też pozostanę

tak przytulić pragnę ciebie czule
ten jeden
choć ostatni  raz

 

by w hymn radości zmienić życia tren

uśmiechasz się teraz tak dyskretnie

niech los różę z ogrodu marzeń zetnie

 

jeśli to wszystko

to nie był wcale sen

[duszka]

@Maciej_Jackiewicz Uwieczniony Twoim piórem destylat kobiecości czy kobiecej miłości i jej pochwała... W tej całokowicie czystej postaci może chyba rzeczywiście zaistnieć tylko we śnie. Wzruszający delikatnością wiersz. Pozdrawiam :)

 

 

Edytowane 20 Stycznia 2024 przez duszka (wyświetl historię edycji)