Ten utwór został doceniony przez użytkowników. Kasia Dominik Opublikowano 8 Stycznia 2024 Ten utwór został doceniony przez użytkowników. Zgłoś Opublikowano 8 Stycznia 2024 (edytowane) Jest takie miejsce, w którym jestem sobą, a gdzie marzenia stają się realne. Wciąż tam uciekam pod nocy osłoną, karmiąc cierpienie radosnym pokarmem. W snu poczekalni żegnam się z chorobą. Wszystkie problemy, błahe i te ważne, wrzucam do kosza, by serce miarowo mogło rozbrzmiewać, gdy gasną latarnie. To moja Akka, będąca ozdobą życia pod zastaw, które właśnie gaśnie. Ni złoty cielec, ni perła pod stopą, nie dają szczęścia, tylko gniazdo własne. Kasia Dominik Edytowane 9 Stycznia 2024 przez Kasia Dominik (wyświetl historię edycji) 12
duszka Opublikowano 8 Stycznia 2024 Zgłoś Opublikowano 8 Stycznia 2024 @Kasia Dominik Wierzę, że te "gniazda szczęścia" są realną częścią życia... Obysmy ich budowali jak najwięcej. Pięknie nakreśliłwaś drogę do niego. Pozdrawiam :)
viola arvensis Opublikowano 8 Stycznia 2024 Zgłoś Opublikowano 8 Stycznia 2024 @Kasia Dominik pięknie!
iwonaroma Opublikowano 8 Stycznia 2024 Zgłoś Opublikowano 8 Stycznia 2024 Talent. Tylko 'jeno' zamieniłabym jednak na 'tylko'. Ale bez nacisku;) Nie odpowiadasz na komenty, głosy? Maniera, wstydliwość, obojętność czy brak czasu? :)
Kasia Dominik Opublikowano 9 Stycznia 2024 Autor Zgłoś Opublikowano 9 Stycznia 2024 Kochani dziękuję :) Jeno już zmieniam :) na tylko :) Przepraszam, to raczej brak możliwości dostępu do interneu ale postaram się być na bieżąco 1
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się