Nocne cienie

[m1234]

Chodźmy gdzieś w miasto poszukamy nocnych cieni.

Do świtu jeszcze daleko i nam się poszczęści,

na pewno odnajdziemy kilka smakowitych kąsków.

Wykroimy je starannie z czerni i będzie na powrót.

 

Podzielimy się tym tortem jakby były urodziny.

Takie przy świecach, z mnóstwem czarodziejskich minut

i bez winy, że na rozmowy nie mamy czasu.

 

Ja opiszę Ci dokładnie co znalazłem.

Ty wysłuchasz i odpowiesz niedbale,

że rozumiesz albo wręcz przeciwnie.

 

A potem się zamienimy.

Nie będę Ci przerywał, obiecuję.

Wejdę tylko w Twoje oczy i zrozumiem.

 

Nie ważne zresztą co będziemy mówić.

Uszyjemy coś ładnego z dostępnych kawałków

i nie pokłujemy sobie palców jak zazwyczaj.

 

Chodźmy więc, jest już ciemno. Pytasz co czuję?

Nie wiem. Ale obiecuję, że będę szukał i znajdę.

Każdy swój skrawek nocnego cienia opiszę Ci.

 

Bo nocnych cieni nie widzi nikt prócz Ciebie.

Ty nie zobaczysz moich, ja Twoich też.

Będziemy je sobie długo opowiadali.