Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

entropia


Rekomendowane odpowiedzi

Wewnętrzny rozpad ciąży nad nami

twardą swą ręką zagarnia tłumy

więc się do Ciebie dziś uciekamy

Ojcze samotnych, Ty wielki Boże

Bo gdy samotniśmy, zabłąkani

Ty w dzień i w nocy czuwasz nad nami

I swoją wielką, potężną dłonią

głaszczesz po licach strachem odzianych

Nie dopuść byśmy poumierali

jako szczenięta tu na tym świecie

i do grobowej, ciemnej odchłani

wepchnięci byli w czartowskie ręce

Więc ja nadzieją Twą przepełniony

co z Twego syna krzyża wypływa

ślub Tobie składam, że prozą życia

cześć ci chcę składać - „Bądź pochwalony”

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...