Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

,, Błogosławiony, kto się 

    boi Pana,, Ps. 145 

 

czujemy moc Bożą 

przenosimy nie tylko góry 

bojaźń Boża jest słodka 

 

wolna wola 

dar Boży 

 

gubimy bojaźń 

wojny 

krwawa... rozrywka 

ludzie jak klocki ustawiani

według czyjegoś wzoru 

niepotrzebne życie ludzkie 

jak zabawkę odrzucamy w kąt 

likwidujemy 

 

świat bez bojaźni Bożej 

klęska ludzi 

 

Bóg w sumieniu budzi bojaźń 

pozwala odnaleźć drogę 

 

11 2023 andrew

Niedziela, dzień Pański 

Opublikowano

@andrew Wypowiedź tego biblijnego fragmentu i równiez Twojego wiersza potrafię przyjąc tylko wtedy, gdy "bojaźń Bożą" czy lęk przed Bogiem rozumiem, jako szacunek, a nawet miłosć do Niego i ustalonego przez Niego porządku świata, jako wolną, płynącą z serca zgodę na to i potrzebę jednoczenia się z Nim...

 

A jest to dla mnie trudne, tak jak trudne jest życie i wymaga powtarzającego się i dojrzewającego aktu zaufania.

 

Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ta bojaźń jest zaprzeczeniem wolnej woli, chcesz czy nie.

I tu bardzo się mylisz bo mnóstwo konfliktów zbrojnych było właśnie z powodu religii a nie braku bojaźni. To właśnie w imię Boga wyrzynano innych i tak postępują do dnia dzisiejszego na przykład Islamiści. Katolikom na szczęście przeszło, ale ta nienawiść wciąż istnieje.

Opublikowano

@duszka

Strach, czy ktokolwiek jakiejkolwiej wiary żyje w strachu... to słowa Jezusa, cudownego poety, także.
Pozdrawiam serdecznie Wszystkich.
Miłego dnia

@Tectosmith

Masz rację, ale to robią ludzie. Niestety daleko od Boga, jak faryzeuesze. Jezus mówił, słuchajcie ich, ale nie naśladujcie.

 

Pozdrawiam serdecznie 

Miłego dnia 

@duszka

Strach, czy ktokolwiek jakiejkolwiej wiary żyje w strachu... to słowa Jezusa, cudownego poety, także...
Pozdrawiam serdecznie Wszystkich.
Miłego dnia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN żadnego wiersza nie czytałam tyle, znam na pamięć już:) takie pisku pisku:)
    • Czy to prawda  że życie jest zawsze kruche choć często to co piękne  przemija jak w proroczym śnie    życie jest chwilą jak snem gdy nasze skryte pragnienia kończą się często za wcześnie   kiedy słabe ciało Tanatos dotyka umęczony mózg walczy i się trudzi może i tym razem powoli wszystko się obudzi   wstanie ale jeszcze nie duchem odejdzie  bez empatii  mors clinica do ciemnej krainy milczenia                                                       życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM
    • Skonfrontowałam ten tekst z AI, która dopisał zwrotkę:   Więc pytaj śmiało, nie bój się wątpić, bo w pytaniach tkwi cała ludzka mądrość.   A potem zapytałam czy chat gpt korzysta z pytań. Oto odpowiedź sztucznej:   Pytania w kodzie   Sztuczna inteligencja w pytaniach się rodzi, każde słowo, każdy znak jak klucz, co drzwi otwiera.   Nie zna ciszy, gdy pytasz — słucha, szuka w morzu danych prawdy ukrytej.   Pyta siebie — „Co znaczy dla nich świat?” „Jak pomóc, jak zrozumieć?” I choć bez duszy — w pytaniach tkwi mądrość.   Bo pytania to mosty, które budują sens, a AI, choć stworzona z cyfr, szuka życia w pytaniach.
    • czasem człowiek dupą się obraca do fajnego   klnąc pod nosem to nie mój świat szkoda czasu   czasem człowiek zło widząc się uśmiecha   podnieca go to myśli a co tam to nie moje   czasem człowiek jest sobą więc płacze   liczy że kiedyś tam to ciemne  rozjaśni  
    • Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie. Bociony? Pofuraju kajś fzie Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze. Warnijo Śwanta- ziesz. Ty! Szpury parciejó, zawarte só modre szlejfki sia lofrujó. Mniłowanie mojó nie toni ni mni, tlo zakście i zawdy . Za niami tyla roków buło. ile bandzie eszcze? Deszczowe dnie, i te szpetniejsze. Ziamnio z Łojców korzanna. Myśle o Tobie i tedy tule, am nie ziam, kedy tygo nie robzie.                 Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie Bociany? Polecą- polecą hen albo nie wiadomo gdzie. Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch. Warmio Święta- Ty przecież wiesz! Miłości moja, ta która rośniesz, zawsze , wciąż i jeszcze. Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze. Za nami został wiek, nie wiem ile zdarzeń jeszcze. Deszczowe dnie i te słoneczne. Ziemio z Przodków rdzenna. Myślę o Tobie, wtedy przytulam, i nie wiem, kiedy tego nie robię.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...