Historia edycji

Piękno jak je utrzymać, jak pozyskać czy jego brak zawsze musi oznaczać pustkę gdy samo spojrzenie powoduje we mnie ciepło jak koc w zimową noc, może kluczem jest to żeby poprostu się nim cieszyć bo przecież to tylko chwilę liczą się w życiu a nie jego monotonia

@Wiesław J.K. Dzięki za czytanie. Masz trochę racji z puentą. Jest ona jednak trochę przekorna i wysłana dosłownie tam gdzie piszesz. Pozdrawiam.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  @andreas :)) Dziękuję, również pozdrawiam        @Natuskaa :) dziękuję       

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@mariusz ziółkowski Wiersz klawy, czytałem kilkanaście razy, wybacz, ale puentę odesłałbym w gwiazdy. Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Fajny tekst. Staranny, jak to ktoś napisał. Miałam kiedyś podobne skojarzenie, choć nie chodziło o kontrolę nad procesem. ;)  wklejam, w nawiązaniu do tematu:    ten wiersz jest z tego hultajstwa że się mnie wcale nie słucha! do ucha mi szepcze że nie chce od innych przykładu szukać             ucieka na szafę w podskokach już tracę go z oczu i czucia a on buciorami wali mocować się chce i dokuczać!   bywają takie niesfory raz spadną jak ulęgałka rozgrzebią mi metafory i poszperają w garnkach   potem coś pisną przytulą i serce im składam za słowa z ludźmi się nie chcą układać drzeć wierszy nie jestem gotowa   wiem że uleżeć się muszą dojrzeć i mądrych posłuchać dziś nie mam dystansu ni cnoty jak te huncwoty wychować