Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Niezmieniona

beatal
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

beatal

beatal

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Niezmieniona w produkt handlowy
w pierwotnej postaci nawet nie ruszona
leniwie nocą ociera się o Ciebie
wiesz,że przemija
Niezmieniona rozświetla nie jedno serce
nie jednej duszy daje nadzieje
przenika przez Ciebie
umysł otwiera zbłąkanym w złości
A teraz niezmieniona umiera
Potrzeba jej tylko Twojej obecności
Potrzeba światła Twojej miłości
Potrzeba skrzydeł by móc się wznieść ponad wszystko
Potrzeba morzeń i magicznej mocy
Potrzeba ukojenia myśli wśród zamętu
Potrzeba domu i ciepła bez końca
Potrzeba słodyczy i gorzkich słów
Potrzeba czystej myśli i wiary bez wątpliwości
Potrzeba niezmienionej...nazwy tej stałości.

Michał Ziemiak

Michał Ziemiak

Opublikowano
Opublikowano

Wg mnie przegadane... No i literówki Ci się zdarzyły... Ja bym to wrzucił na "Warsztat" - celem ztjuningowania! Osobiście proponuję zmniejszyć ilość powtórzeń i powywalać takie banały jak np. "skrzydeł by móc się wznieść ponad wszystko", bo to skutecznie obniża wartość utworu.
pozdrawiam!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Relsom
      Zaduma z gitarą

      Przez Relsom · Opublikowano

      Muszę porozmawiać. Nie z tobą, nie z nimi. Z godziną, co płynie beznamiętnie w ciszy. Dokąd jadę – nie wiem. Bilet mam w kieszeni, lecz port się rozmywa w przedświcie i mgle. (Refren) A moja gitara wciąż zna mój głos. Nie pyta – nie karze, nie boi się łez. Na strunach cichutko rozpina mój los. Gdy świat nie odpowie – ona wie, że jestem. (II) Kocham ją – bez słowa, bo słowa są kruche. Poddaje się dłoni jak noc snom bez celu. Czasem zapłacze razem z moim ruchem, czasem zadrży jak skrzydło w tunelu. (Refren) A moja gitara wciąż zna mój głos. Nie pyta – nie karze, nie boi się łez. Na strunach cichutko rozpina mój los. Gdy świat nie odpowie – ona wie, że jestem. (III) Nie pytaj, co dalej. Nie wiem. I nie muszę. Podróż to nie mapa – to oddech, to cień. Czasem ją stroję z roztrzaskaną duszą, a ona wciąż mówi: „zagram, jeśli chcesz”. (Refren) Bo moja gitara to cały mój głos. Nie zdradzi, nie odejdzie, nie powie: dość. Gdy wszystko umilknie, gdy zgaśnie mój ton – z jej pudła unosi się jeszcze mój dom.
    • Berenika97
      Męski punkt widzenia

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski Tak pięknie napisałeś o kobietach, że aż musiałam przeczytać kilka razy. Postawiłeś płeć piekną na piedestał.  Mało jest takich wierszy.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
    • Łukasz Jasiński
      In praeses elect

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      I poznaliśmy rozkład miejsc - jakie konkretni politycy zajmą podczas Zgromadzenia Narodowego i Pan Prezydent Elekt Karol Nawrocki zostanie w Sejmie Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej otoczony politykami Koalicji Obywatelskiej!   Źródło: wPolityce.pl   Pana Prezydenta Elekta Karola Nawrockiego do Sejmu Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej powinni wprowadzić kobiety z dziećmi - regulamin Sejmu Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej na to całkowicie pozwala.   Łukasz Wiesław Jan Jasiński 
    • Berenika97
      Franz Kafka na angielskiej prowincji

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski Ja też z przyjemnością przeczytałam Twój komentarz, bardzo dziękuję! 
    • Starzec
      na pozór

      Przez Starzec · Opublikowano

      @GosławaAch, te pozory. Pozdrawiam:)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...