Wieś

[koralinek]

Wsi spokojna, wsi wesoła!
Który głos twej chwale zdoła?

 

Wsi spokojna, wsi wesoła

(póki wojna tknąć ją zdoła,

albo jakie inne diabły –

mszyce, stonki, Czupakabry)...

 

Na wsi cisza i sielanka,

chociaż już z samego ranka

chłop swą pracę rozpoczyna –

tęgie karki (w tym Boryna)

w pocie, w słońcu, w psiej pogodzie

orzą, sieją, klną w niezgodzie

kłócąc się o miedzę strasznie

(taki płot już wszczyna waśnie).

Po czym wraca do chałupy,

a tam kielich, garnek zupy –

za to jak to miło spojrzeć

tam, za okno – piękno dojrzeć

w orce, w smaku ciężkiej pracy;

"już skończone, już jest cacy".

 

Tak wygląda ta sielanka,

że przez pracę co do garnka

włożyć można, by się wzmocnić –

siłę, krzepę unaocznić

i po bożym dniu, w spokoju,

z cnotliwego zasnąć znoju.

 

1 VI 2023

 

[Giorgio Alani]

@koralinek W mieście nie ma takich luksusów.

[Nata_Kruk]

... lubię wieś... a Tobie.. Koralinek.. gratuluję wiersza... "Wieś".

[koralinek]

@Nata_Kruk też lubię B) moje miasto miejscami wygląda jak ona 

I dzięki za ocenę B)