Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

nadzieja

any woll
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

any woll

any woll

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

wybuchają jak słońca
kwitnące słoneczniki
na polach pooranych
eksplozją nienawiści

 

jeszcze słychać wystrzały
głosy tam potępionych

czarna spalona trawa

 

unosi się w górę
kurz zmieszany z dymem
mieląc ciszę z krzykiem

 

drapie gardło i oczy

 

a tu i tam miejscami
kwitnących słoneczników
są pastelowe plamy

ratunkiem i nadzieją
 

 

Edytowane przez any woll (wyświetl historię edycji)
3
  • any woll zablokował(a) ten utwór
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Leszczym
      Iluzja aluzja żaluzja

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @hollow man Nie, nie jestem w grupie medycznych i się tym nie zajmuję. 
    • violetta
      milosne

      Przez violetta · Opublikowano

      @Klaudia Gasztold każdy kraj ma swoje problemy, aczkolwiek lubię kraje arabskie. Ładny wierszyk.
    • Berenika97
      Tryb czuwania

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @huzarc   Bardzo dziękuję! :)
    • huzarc
      Tryb czuwania

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Marek.zak1 To co kobiety w bólu urodzą, mężczyźni poświęcają na zakrętach historii w ogniu i w bratobójstwie.  @Berenika97 każdy ma swoją rzeczywistość. Męska też jest obarczona różnymi ciężarami.  Ale Twój wiersz jest bardzo mądry, dyskretny a zarazem mocny, opisujący te stan permanentnego zmęczenia, które to - wbrew sloganom o sukcesach nowoczesności jak wolny czas, czy technologia jest wszechobecne.
    • Berenika97
      Tryb czuwania

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Marek.zak1 Bardzo dziękuję!  Poruszyłeś bardzo ważny temat.    Rzeczywiście, tradycyjna historiografia koncentrowała się głównie na wydarzeniach polityczno-militarnych, podczas gdy codzienne życie, praca kobiet i dynamika demograficzna były często traktowane jako tło, nie główny temat. Masz rację, że wzrost liczby ludności polskiej w XIX wieku miał ogromne znaczenie dla zachowania tożsamości narodowej i późniejszego odzyskania niepodległości. Kobiety odgrywały w tym kluczową rolę - nie tylko jako matki, ale też jako nauczycielki (domowe i na tajnych kompletach), strażniczki języka i tradycji, organizatorki życia społecznego. Warto jednak pamiętać, że kobiety długo nie miały równego dostępu do edukacji, archiwów, publikacji naukowych. Pisały pamiętniki, listy, prowadziły salony literackie - ale te formy były traktowane jako "mniej poważne" niż akademicka historia. Dopiero w ostatnich dziesięcioleciach historycy zaczęli systematycznie badać te źródła i pokazywać pełniejszy obraz epoki. Dziś rzeczywiście potrzebujemy więcej opowieści o codziennym heroizmie - o tym, jak w trudnych warunkach zaboru utrzymywano gospodarstwa, wychowywano dzieci po polsku, organizowano życie wspólnoty. To historia równie ważna jak ta o powstaniach.  Pozdrawiam.      Ps. Bardzo podoba mi się książka - świetnie się przy niej relaksuję! Poznałam Janka - mentalnego bliźniaka Marka i tak samo go polubiłam. Wyobraziłam sobie Ciebie na kortach Florydy. :)) Ciekawa jestem, dlaczego znowu pojawiła się piękna Niemka - one nie mają dobrej opinii, jeżeli chodzi o urodę. Przeczytałam 60% i już sie martwię, że niedługo skończę - a lubię się czasami delektować fajnymi opowieściami.      @hollow man   Bardzo dziękuję! :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...