Dla mnie jesteś obcy...

[Łukasz Jasiński]

Dla mnie jesteś obcy...*

 

          Schronisko, inaczej: schronienie - to publiczna placówka pomocna, a nie: własna działalność gospodarcza, rozumiesz? Jeśli nie, to: czytaj z pełnym rozumowaniem - myślenie naprawdę nie boli, człowieku!

          Przypominam: jestem osobą niepełnosprawną - niesłyszącą i zostałem bezprawnie wyrzucony na warszawską kostkę brukową w dwutysięcznym siedemnastym roku, więc: jestem osobą nielegalnie - bezdomną, natomiast: w marcu dwutysięcznego osiemnastego roku zostałem pozytywnie zakwalifikowany w sprawie najmu lokalu socjalnego - czekam już dwa lata i sześć miesięcy, dalej: od września dwutysięcznego osiemnastego roku tymczasowo mieszkam w schronisku pod zarządem Opieki Pomocy Społecznej - w schronieniu na Żytniej 1a i regularnie płacę za tymczasowe schronienie - łóżko, a w międzyczasie skręciłem sobie lewe kolano - jestem po operacji - miałem atroskopię lewego kolana i złapałem wysokie ciśnienie - to wszystko podczas pracy na rzecz schroniska, oczywiście: kierownik otrzymał zaświadczenie od lekarza z zaleceniem, aby oszczędzał moje zdrowie i nie zagrażał mojemu życiu, po prostu nie może być tak, abym jednocześnie płacił czterysta sześćdziesiąt polskich złotych miesięcznie za łóżko i pracował na rzecz schroniska - jest to wykorzystywanie osoby niepełnosprawnej - niesłyszącej.

          Za to co zrobił kierownik: nigdy już nie będę pomagał, inaczej: sprzątał sali, wyładowywał jedzenia, sprzątał pomieszczenia na papierosa i mówił: dzień dobry - nie będę już kulturalny, miły i pomocny, jednocześnie: z prawnego punktu widzenia upomnienie nic nie jest warte, słowem: do kosza, przepraszam: do kibla razem z moralnością kierownika - hipokryzją, uprzedzam: posiadam merytoryczne argumenty oparte na formalnoprawnych dokumentach urzędowych: w czarnej teczce - jako dowody świadczące na moją całkowitą korzyść.

          O całej zaistniałej sytuacji poinformowałem Opiekę Pomocy Społecznej, Caritas i Wydział Zasobów Lokalowych, tak: kierownik kazał mi usunąć ten post - zastosował jawną cenzurę wobec mojej skromnej osoby, dodam: doszliśmy do porozumienia - kierownik obiecał mi lokal treningowy, a w zamian: zacząłem ponownie pracować na rzecz schroniska - dwadzieścia godzin mam już za sobą - marzec i kwiecień, jednak: ta sytuacja jest już ponad moje siły.

          Osoby słyszące są w dużo lepszym położeniu ode mnie, a w gorszym pod względem: finansowym, materialnym i psychicznym - te osoby w pierwszej kolejności otrzymują lokal treningowy, a ja: nadal czekam, czekam i czekam: marnuję czas, zdrowie i życie na rzecz schroniska, kończąc: od wczoraj boli mnie chrząstka stawowa - tym razem to prawe kolano, dlatego też: ponownie opublikowałem usunięty post i jestem zmuszony kupić broń palną w celach czysto samoobronnych.

 

*publikuję jeszcze raz ze względu na zewnętrzną cenzurę pod postacią wyrafinowanej aluzji - tak działa głęboko zakonspirowany tchórz

 

Łukasz Jasiński (Warszawa: 2020)

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 20 Października przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[staszeko]

Czytając odnoszę wrażenie, że Polska jest wciąż krajem Drugiego Świata.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Może czas wyjechać do kraju Hamleta?

 

Pierwszy Świat

Drugi Świat

Trzeci Świat

[Łukasz Jasiński]

@staszeko

 

A patrząc na pańską mapę świata, to: Polska jest pępkiem lub sercem świata.

 

Łukasz Jasiński 

[Łukasz Jasiński]

Komentarz

 

          Od Autora - odautorski: wszystkie moje teksty i artystyczne zdjęcia są moją własnością intelektualną jako prawo autorskie objęte ochroną w kodeksie postępowania cywilnego, dokładnie: ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, otóż to:

 

Rozdział 14

 

Odpowiedzialność karna

 

Artykuł 116

 

1. Kto bez uprawnienia albo wbrew jego warunkom rozpowszechnia cudzy utwór w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, artystyczne wykonanie, fonogram, wideogram lub nadanie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch.

 

2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w ustawie pierwszej w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, podlega karze pozbawienia wolności do lat trzech.

 

3. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełnienia przestępstwa (czynu określonego w ustawie pierwszej) stałe źródło dochodu albo działalność przestępczą (określoną w ustawie pierwszej), organizuje lub nią kieruje, podlega karze pozbawienia wolności od sześciu miesięcy do pięciu lat.

 

4. Jeżeli sprawca (czynu określonego w ustawie pierwszej) działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

 

Łukasz Jasiński (2023)

[Łukasz Jasiński]

Mój drogi świecie* **

 

          Zapewniam: zostały w moim wypadku złamane artykuły Konstytucji Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej z dnia drugiego kwietnia z tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego siódmego roku, tutaj: oddaję głos ustawie zasadniczej, oczywiście - demokratycznej: rozdziału drugiego artykułu trzydziestego: "Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych. Rozdziału drugiego artykułu trzydziestego pierwszego: "Każdy jest obowiązany szanować wolność i prawa innych. Nikogo nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje." Rozdziału drugiego artykułu trzydziestego drugiego: "Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne." Rozdziału drugiego artykułu pięćdziesiątego siódmego punktu pierwszego: "Obywatel ma prawo do ubezpieczenia społecznego w razie niezdolności do pracy ze względu na chorobę lub inwalidztwo oraz po osiągnięciu wieku emerytalnego. Zakres i formy ubezpieczenia społecznego określa ustawa." Rozdziału drugiego artykułu sześćdziesiątego siódmego punktu drugiego: "Obywatel pozostający bez pracy nie z własnej woli i nie mający innych środków utrzymania ma prawo do zabezpieczenia społecznego, którego zakres i formy określa ustawa." Rozdziału drugiego artykułu sześćdziesiątego ósmego: "Władze publiczne są obowiązane do zapewnienia szczególnej opieki zdrowotnej dzieciom, kobietom ciężarnym, osobom niepełnosprawnym i osobom w podeszłym wieku." Rozdziału drugiego artykułu sześćdziesiątego dziewiątego: "Osobom niepełnosprawnym władze publiczne udzielają, zgodnie z ustawą, pomocy w zabezpieczeniu egzystencji, przysposobienia do pracy oraz komunikacji społecznej." Rozdziału drugiego artykułu siedemdziesiątego szóstego: "Władze publiczne prowadzą politykę sprzyjającą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych obywateli, w szczególności przeciwdziałają bezdomności, wspierają rozwój budownictwa socjalnego oraz popierają działania obywateli zmierzające do uzyskania własnego mieszkania." Na zakończenie pragnę dodać: rozdział drugi artykułu siedemdziesiątego siódmego punktu pierwszego mówi: "Każdy ma prawo do wynagrodzenia krzywdy, jaka została mu wyrządzona przez niezgodnie z prawem działania organu władzy publicznej." Natomiast rozdział drugi artykułu siedemdziesiątego siódmego punktu drugiego mówi: "Ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw." A tym samym: mam prawo być oskarżycielem z wolnej stopy!

 

*rozdział drugi artykułu siedemdziesiątego trzeciego: "Każdemu zapewnia się wolność twórczości artystycznej, badań naukowych oraz ogłaszania ich wyników, wolność nauczania, a także wolność korzystania z dóbr kultury."

 

**rozdział drugi artykułu pięćdziesiątego czwartego punktu pierwszego: "Każdemu zapewnia się wolność wyrażania swoich poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji."

 

P.S. Posiadam już należny mi prawnie lokal socjalny, a więc: sprawa jest zamknięta, jednocześnie: jeśli będę atakowany personalnie i będzie naruszana moja wolność - będę zmuszony w samoobronie jej bronić, a używam przede wszystkim rozumu i stosuję prawną, artystyczną i poetycką szermierkę słowną.

 

Łukasz Jasiński (2017)

[Łukasz Jasiński]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.