Kontrapunkcik

[Marcin Sztelak]

Malutki, niczym łebek od szpilki, 

na którym diabły

robią grilla, kiełbaski skwierczą,

szkoda że bezmięsne, nie pachną

nawet w mikroskali. 

 

Słabo widocznej, szczególnie w słońcu, 

które wypala dziury

w byle jak skleconej rzeczywistości. 

 

A my śpiewamy, na całe gardła, 

aż do zachrypnięcia. 

Słowa bez znaczenia, podobnie

jak melodia. 

W tym konkursie i tak dzierżymy

puchar przechodni, od kiedy 

sięgają pamięcią najstarsi. 

Mieszkańcy kamienicy pod numerem, 

chyba trzynastym. 

 

Ewentualnie trzydziestym pierwszym, 

całkowicie obojętne w obliczu

nadchodzącej zmiany. Pór roku, 

na ten przykład.