Egzegeza alegorycznego wielbłąda

[Marcin Sztelak]

Mycie prawego ucha lewą ręką,

o ile nikt nie przerzucił stron

na nice. Co mogło się zdarzyć

z uwagi na plamy na skórze

słońca, niezbyt czytelnego o poranku.

 

Zresztą oczy zasnute mgłą uczuć,

ambiwalentnych. Choćby z powodu

krótkich dni i temperaty wskazującej

na nieubłagany upływ czasu.

 

Przynajmniej w tym momencie,

kiedy dromader wpada w filozoficzny

nastrój. Przeklina nadmiar piachu

oraz karawany błąkające się bez celu.

 

Za to oazy są przepełnione spokojem,

prawie że świętym. Niestety brakuje

modlitw, ewentualnie są niedostrzegalne.

Chociaż u źródła postawiono budkę

bezpośredniego dostępu do raju.

 

Albo piekła, tak samo męcząca droga,

szczególnie przez ucho igielne.