Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Żonie się nie odmawia

Klip

Przez Klip
w Limeryki

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

staszeko

staszeko

Opublikowano
Opublikowano

Głupie te limeryki, pozbawione sensu, ale mają swój urok i bawią, a to jest chyba najważniejsze.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

A teraz z sensem: kiedy jeździłem w delegacje, moja żona wystawiała na schodach przed domem buty gumowe, nie jakieś tam kalosze, ale solidne gumiaki jakich rybacy używają na trawlerach, żeby odstraszać potencjalnych złodziei.

1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Klip

Klip

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@Marcin Szymański@Marek.zak1@iwonaroma@Cor-et-anima@Kapistrat Niewiadomski@ais

Serdecznie dziękuję za polubienia i przemiłe komentarze.

@Cor-et-animaTwój komentarz jest jak puchar za zajęcie miejsca - na zachętę.

@Kapistrat Niewiadomski Zamarzy jeszcze kloszard o kloszach

                                             gdy mu się trafi kaszalot w kaloszach.

Jeszcze raz wszystkich pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • violetta
      Pejzaż bez ciebie

      Przez violetta · Opublikowano

      Piszesz fajne opowiadania:)
    • Bożena De-Tre
      Żebrak

      Przez Bożena De-Tre · Opublikowano

      Sznyt kuglarski z refleksją.O poranek obudził.... podoba mi się a smakuje jak dobra kawa.....Twój wiersz. Pozdrawiam wszystkich.
    • Waldemar_Talar_Talar
      Marzenia po kątach się chowają

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      liście powoli spadają mgła zaczyna się czaić marzenia gdzieś po kątach się chowają   na niebie zimne gwiazdy  wiatr do okien puka bezdomni za ciepłym sie rozglądają   człowiek bywa zamyślony do minionego wraca widzi łąki i tęcze ptactwo rozśpiewane   coś w kościach łupie w dłoniach ciepła szklanka z duszą rozmawia o życiu a nawet o śmierci   bo gdy pełna jest jesień śmierć odważniejsza  bywa zwłaszcza dziś gdy smutek dopada
    • Luca Jakiśtam
      Żywy blok 1

      Przez Luca Jakiśtam · Opublikowano

      (to się da poprawnie przeczytać odpowiednio intonując, odmiennie i silniej niż intonacja prozaiczna obecna)   Jam blok mszarny bez-imieniem pełni bajek niespełnionych obcą mową dziwu piwnicznego smoka jajek złotych w maglu strzegącego z okien złotych świata dziwu odbłysłych niedostępnego niedowiarkom nienienienia szarym styropianem głuszy okrytym rozłąki z duszą cudu moich komnat i korytarzy i wind i schodów i dachów i przejść tajnych do innoty mową milczenia słońca drapiącego zmarßczki skóry mojej pod kątem ostrym jest   (ciąg dalszy nie nastąpi, zamiast tego text będzie rósł, a może się i skurczy na starość, nikt nie wie; numery podadzą dni życia textu)    
    • Luca Jakiśtam
      Bajka

      Przez Luca Jakiśtam · Opublikowano

      Wrzucam drugi raz, tamto było spieprzone, to miało być jedno poprawne zdanie bez przecinków, powierszowane jest aby ułatwić dostrzeżenie węzłów. To nie jest ćwiczenie, to konstrukcja szkatułkowa, bajkowa, wynikła wprost z alternatywnej logiki; podobnie w słynnym języku Pirahã nie ma zdań złożonych, co później się dowiedziałem, już po próbach pisania bez tych prymitywnych "który", "jaki", "że" itd... W poezji współczesnej omija się przecinki zastępując przeniesieniem do nowego wiersza, instynkt poetów nie myli tutaj. Niech to będzie ku inspiracji gdzieś.       Skrót: Chłopiec żyjący w Dawnowie posłyszał o porwaniu królewny     Chłopiec jestący sobie w    Dawnowie gdów* króla Gwozdka   Królewnostraty Pierwszego i   smokowej paßczy smrodu    zębatej bardzo złośnymi    wpisami w sieci brzydkich   krzywu luster królewny porwania    poczucia ładności teraz-żaby    odczaru nieznanego przez    króla nagrodą połowy królestwa   jego wielkiego i ręki królewny    pożaby dla chłopca zachęconego   ładnoty królewny szukać w paßczy   smokowej pełnej złych wpisów w sieci   walką z krzywosłowymi    olbrzymami rycerzy zżarłymi wszystkich   nie umiącego kłamać mieczem    prawdy i zamiatania    olbrzymów do słoika    takich malutkich żabie do   zjedzenia jak muchy królestwa    śmiałkowi danego wraz z ręką królewny   długo i ßczęśliwie żyjącej z nim wielą    przygód w sieci krzywych    lustrów wyjścia szukania   i nie szukania lustra swego    o porwaniu królewny posłyszał jest.       * por. "gdy" i "gdzie"    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...