Gdzieś

[krys929]

Gdzieś
Pomiędzy trwoga 
A bezpieczeństwem 
Żyje sobie człowiek 
Taki zwykły mały człowiek
Co go spotkać można w tramwaju
I myśli 
Rozmyśla 
Szuka czegoś więcej 
Pomiędzy trwoga 
A bezpieczeństwem 
Idzie przez życie 
Można powiedzieć nawet ze biegnie 
Do celu
Tak mu się wydaje
I skacze przez przeszkody
I wpycha ten kamień na górę 
Ktoś się z niego śmieje 
Ale nie przeszkadza mu to
Jest uparty jak osioł 
Może nawet i jest osłem 
Tak go ktoś kiedyś nazwał 
Ale nie przeszkadza mu to 
Pomiędzy trwoga 
A bezpieczeństwem 
Płynie dalej swym nurtem 
Zakasuje rękawy 
Widzi przed sobą 
Upragnione miasto 
Gdzie wszyscy śpiewają 
I piją wino 
Muzykę słychać wszędzie 
On swoją piesn 
Ma wyryta w sercu 
Tak mocno ze czasami nie pozwala mu to oddychać 
Pełnią powietrza mroźnego 
Przenikającego dusze i ciało 
Ale 
Pomiędzy trwoga 
A bezpieczeństwem 
Jest bohaterem 
Jest bohaterem dnia codziennego 
Kiedyś gdy spojrzą na jego grób 
Pomyślą 
Warto było 
Warto było znać 
Tego małego człowieka 
Człowieka którego można spotkać w tramwaju