Spisek duchów ... fragment

[Dziadek grafoman]

Wszystko zaczęło się od zbliżających się urodzin Eili. Co

prawda większość zakupów robiliśmy on line, podobnie do

zakupów wyposażenia mieszkania, jednak zdarzało się

również, że najzwyczajniej po ludzku, dla przyjemności,

chodziliśmy po sklepach, których też w świecie duchów nie

brakowało. Pewnego razu trafiłem z Eilą na słynny bazar,

który znany był w całym naszym świecie. To tam właśnie

można było pooglądać rożnego rodzaju topowe zabawki,

a jak komuś szczególnie zależało i nie bał się prawnych

konsekwencji, to mógł je tam nielegalnie nabyć. Stanęliśmy

przed młodym chłopakiem, który siedział na małym

wędkarskim krzesełku a przed sobą miał rozłożony kawałek

folii. Na foli tej leżało wąskie podłużne, tekturowe pudełko.

Wyglądało niepozornie. Staliśmy z Eilą przed nim i patrzy-

liśmy na to coś. Po chwili zagadałem:

 

- Co tam masz kolego?

- Różdżkę

- Różdżkę?

- No przecież mówię

- A do czego ona?

- A różnie można ją wykorzystywać.

- To znaczy?

- Jesteście parą?

- Tak.

- Może wam urozmaicić wasze intymne życie, no żeby wam się

za szybko nie znudziło.

 

Eila wyraźnie się zainteresowała i chciała dopytywać

o szczegóły, ale jej przerwałem.

 

- A ile kosztuje?

 

Chłopak wymienił cenę.

 

- O Matko. Cokolwiek to jest, to nie jesteśmy zainteresowani.

 

Eila jak usłyszała cenę to pociągła mnie za rękę.

 

- Zostaw go, chodźmy już stąd.

 

Jednak po południu, kiedy rozmawialiśmy z Laurą i Maxem

przy piwie, to opowiedziałem im naszą przygodę na bazarze.

Laura zaciekawiona zapytała:

 

- To nawet nie zapytaliście jak to działa?

- Wiesz, nie bardzo chciał nam powiedzieć jak zobaczył, że

cena nas zniechęciła a poza tym nasze intymne życie jest

raczej w porządku. Nie, Eila?

 

Popatrzyła na mnie oburzona, że mówię przy nich takie

rzeczy. Po kilku dniach zapomnieliśmy o tym. Nadszedł dzień

urodzin. Przyszli goście. Oczywiście Max z Laurą oraz Tuhina

z chłopakiem. Jak wyściskaliśmy już Eilę i złożyli jej życzenia

to przyszedł moment na wręczanie prezentów. I wtedy,

zamiast różnych drobiazgów, w rękach Maxa pojawiło się

znane nam już z widzenia pudełko. Wszyscy goście złożyli się

dla niej na “różdżkę”. Ja również się dołożyłem, choć nie

miałem pojęcie do czego. Eila wzięła pudełko niepewnie do

ręki.

 

- Co to właściwie jest?

- Różdżka.

 

Odpowiedziała Laura radosnym głosem. Potem wszyscy się

roześmiali. Eila dopytywała:

 

- Kurcze, po co tak się wykosztowaliście dla mnie?

 

Max jej odpowiedział:

 

- Eila nie przeżywaj, Nie była aż tak droga. Targowaliśmy się

i Thomas obniżył nam cenę.

- Thomas?

- Tak miał na imię ten chłopak który ją zbudował.

Rozmawialiśmy z nim chwilę. Jest młodym, ale bardzo

zdolnym programistą. Mówił nam, że daje gwarancję tylko

na trzy miesiące. Podał numer telefonu do siebie. Zapisałem

go. Powiedział, że jakby przestała działać szybciej to, żeby

do niego zadzwonić. Zwróci nam kasę. Wyjaśniał uczciwie, że

to zabawka nielegalna i będzie działać tylko dopóki jej nie

namierzą i nie umieszczą w programie antywirusowym

serwerowi. Może działać znacznie dłużej niż trzy miesiące,

ale nie wiadomo.

- Co robi?

- Czaruje oczywiście.

 

Odpowiedział Max ze łzami w oczach. Tuhina i jej chłopak

również płakali ze śmiechu.

 

- To znaczy? Próbowaliście?

- Nie mieliśmy odwagi, ale trzeba wypróbować. Otwieraj,

zaraz sprawdzimy.

 

Eila otworzyła pudełko. Wyjęła niepozorną różdżkę. Był na

niej tylko jeden przycisk.

 

- Jak to działa?

- Trzeba włączyć.

 

Eila nacisnęła przycisk. Różdżka zaświeciła się niebieskim,

ledowym światłem, a nad nią pojawił się kilkunasto calowy

hologram panelu sterującego.

 

- Co to jest?

 

Laura zaczęła jej objaśniać.

 

- Patrz Eila. Tutaj ustawiasz czas działania czaru. Zakres jest

od 10 do maksymalnie 500 sekund. Potem wybierasz postać.

- To znaczy?

- No zobacz, tu jest galeria.

 

Laura zaczęła przesuwać palcem obrazy na hologramie a my

wszyscy z wielką ciekawością temu się przyglądaliśmy.

 

- O jacie! To celebryci!

- No tak, aktorzy i aktorki, piosenkarze, modelki, sławni ludzie

ze wszystkich epok. A tu patrz Eila, nawet znane postacie

historyczne. O tu, tu zobacz na przykład... Napoleon.

Wszystko przejrzyście skatalogowane i łatwo dostępne.

- Ale wybór!

- Ogromny, galeria ma kilka tysięcy postaci.

- No dobra próbujemy. Tu 10 sekund a tu Napoleon. Gotowe.

 

Różdżka zmieniła kolor z niebieskiej na czerwoną a panel

sterujący zniknął.

 

- I co mam teraz zrobić?

- No masz naładowaną, teraz dotknij.

- Dotknąć? Czego?

- Nie czego, tylko kogo. Chłopa dotknij!

- Którego?

- No wiesz Eila, jak na próbę to najlepiej swojego.

Najmniejsze ryzyko.

- Chwila, chwila!

 

Zaprotestowałem. Ale było już za późno. Eila zdążyła mnie

zaskoczyć i dotknęła mnie różdżką. Wszyscy uczestnicy tego

spotkania, za wyjątkiem mnie, zareagowali werbalnie. Tuhina

i jej chłopak w języku hindi:

 

- Ja pierniczę!!!

- O jacie!!!

- Wooooł!!!

- Kurde!!!

- Mamo!!!

 

Poczułem jak moje awatarze body gwałtownie się zmienia.

W ułamku sekundy rozrosłem się w barach i skurczyłem

o dobre 20 cm. Mój tshirt rozciągnął się do granic

możliwości. Zaprotestowałem, ale doznałem kolejnego szoku.

Mój głos zupełnie się zmienił. Odruchowo dotknąłem krocza

bo poczułem tam zmiany. Było mnie tam więcej. Całe

towarzystwo patrzyło na mnie z wybałuszonymi oczami. Eila

chwyciła mnie za rękę, podniosła z fotela i popchnęła w stronę

lustra. Spojrzałem i przecierałem oczy ze zdziwienia. To był

on... sławny wódz, jak żywy. Znany mi z wielu historycznych

wizerunków. Ledwie zdążyłem “rzucić okiem” i czar prysnął.

Zobaczyłem z powrotem siebie. Wszystko to odbyło się

zupełnie bezboleśnie. Towarzystwo wybuchło histerycznym

śmiechem.

 

- Ale jajca!

 

Bezwiednie skomentowałem w bezkresnym zdziwieniu. Laura

śmiałą się najgłośniej ze wszystkich.

 

- Dawaj teraz ja.

 

Wyrwałem Eili różdżkę z ręki. Włączyłem ją ponownie,

wybrałem z panelu katalog modelek, kliknąłem najbardziej

rozpoznawalną w naszych czasach, ustawiłem czas działania

na 20 sekund i... dotknąłem Laurę. Zdążyła jeszcze

zaprotestować:

 

- Dlaczego ja?

 

Ale było już za późno. Laura gwałtownie urosła przynajmniej

o 30 cm. Buty spadły jej z nóg. Stopy, choć zgrabne i szczupłe

zrobiły się o cztery numery większe. Szczupła, drobna Laura

stała się natychmiast bardzo wysoka i chorobliwie chuda.

Spod jej delikatnej skóry wystawały kości. Mięśnie zniknęły

zupełnie. Pokój wypełnił zapach drogich perfum. To była

ona... sławna modelka. Ja, Max i chłopak Tuhiny

wybałuszonymi oczyma przyglądaliśmy się temu zmysło-

wemu zjawisku ciekawskim wzrokiem. Laura podeszła do

lustra:

 

- O mamo, jaka jestem chuda, i taka słaba.

 

Głos miała zupełnie zmieniony. Miał barwę dźwięku, znaną

nam z telewizyjnych reklam. Max, ku naszej uciesze, chciał ją

natychmiast rozbierać, ciekawy anatomicznych szczegółów

budowy ciała celebrytki, ale Laura odganiała się od niego

skutecznie. Po chwili czar minął. Teraz już całe towarzystwo

wpadło w niekontrolowany rechot. Jak trochę się

uspokoiliśmy to komentowałem:

 

- Szkoda, że maksymalnie tylko 500 sekund. To trochę za mało.

 

Maks z błyskiem w oczach zapytał:

 

- Dawid, za mało na co? A może, do czego?

 

Znowu się śmialiśmy tylko Eila spojrzała na mnie surowym

wzrokiem. Maks objaśniał:

 

- Jak gadaliśmy z tym Thomasem to powiedział nam, że 500

sekund to maksymalny czas, na jaki nadzorujący się zgodzą.

Gdyby zrobił dłużej, to by go od razu ukarali. Nadzorcy już go

znają i mają na niego oko. To nie jest pierwsza różdżka jaką

sprzedał. Miał już trochę kłopotów.

 

Zabawa prezentem Eili wypełniła nam całkowicie czas

urodzinowego spotkania. Zamienialiśmy się po kolei w znane

postacie. Radości nie było końca. Oczywiście wszyscy goście

ustawili się w kolejce do wypożyczenia sobie różdżki... do

domu.

 

- Co tam chcecie z nią robić?

 

Zapytałem przekornie. Odpowiedziały mi błyszczące, radosne

spojrzenia młodych ludzi w awatarzych postaciach.

 

***

Spożyliśmy przy tej wspólnej zabawie sporą ilość alkoholu.

Spotkanie się zakończyło i goście się rozeszli. Zostałem z Eilą

sam. Wzięła różdżkę do ręki, załączyła ją i z wielkim

zainteresowaniem zaczęła przeglądać katalog. Tak się

zapatrzyła, że nawet nie zauważyła, że ja w międzyczasie

stopniowo rozebrałem ją ze wszystkiego. No przynajmniej

udawała, że nie zauważyła. No i się zaczęło. Przerabialiśmy ........

 

......................

 

Dotyk Amani, Tajemnica Pluszowego Misia, Spisek Duchów       .........   www. Ebookowo.pl